Równowaga rynku pieniężnego

Równowaga rynku pieniężnego lub rynku pieniężnego to punkt rynkowy, który występuje w wyniku krzyżowania się podaży pieniądza z popytem na pieniądz. W wyniku tej równoważności uzyskamy optymalny poziom stóp procentowych w krótkim okresie.

Popyt na pieniądz definiuje się jako proporcję bogactwa, jaką ludzie chcą zachować w postaci pieniądza. Jednak podaż pieniądza jest definiowana jako gotówka posiadana przez społeczeństwo plus depozyty na rachunkach bankowych.

Stan równowagi tego rynku mierzony jest relacją między stopami procentowymi a dochodem, którą jest krzywa LM. Nadmiar popytu (podaży) na rynku pieniężnym wiąże się z nadwyżką podaży (popytu) na rynku obligacji i jest znany jako prawo Walrasa.

W takiej sytuacji ta równowaga może zostać zachwiana przez siły rynkowe, więc możemy znaleźć dwie możliwe sytuacje braku równowagi na rynku pieniężnym.

Popyt na pieniądz <Podaż pieniądza

W tym przypadku stopa procentowa będzie wyższa niż stopa równowagi, ponieważ ludzie będą mieli bardziej płynne pieniądze, ponieważ ich koszt alternatywny jest niski. W ten sposób banki będą musiały podnieść rentowność swoich produktów finansowych, aby móc je ulokować wśród społeczeństwa.

Popyt na produkty o stałym dochodzie będzie bardzo wysoki, a zatem banki z łatwością ulokują swoje produkty finansowe i nie będą musiały oferować wyższych zwrotów, aby przyciągnąć środki od ludzi, w związku z czym wystąpi presja na obniżenie stóp procentowych.

Popyt na pieniądz> Podaż pieniądza

W takim przypadku stopa procentowa jest niższa niż stopa równowagi, ludzie będą mieli więcej bodźców do posiadania płynnych pieniędzy, takich jak depozyty na żądanie, rachunki o niskich dochodach lub gotówka. W ten sposób koszt alternatywny będzie wyższy, a ludzie będą zainteresowani inwestowaniem w produkty, które mogą oferować wyższe zwroty, a co za tym idzie, są narażone na większe ryzyko.

Podział ilości pieniędzy, których ludzie żądają, zależy od tego, jak rozwija się system finansowy i zaufanie do niego. Uważa się, że im wyższy poziom produkcji i dochodów, tym większy popyt na pieniądz, a co za tym idzie stopa procentowa, przy czym krzywa LM będzie miała dodatnie nachylenie.