Kapitalistyczny sposób produkcji jest jednym ze sposobów, w jaki można przedstawić sposób organizacji produkcji towarów i usług w gospodarce. Teoria ta została opracowana przez Karola Marksa, który sklasyfikował historię w różnych sposobach produkcji w porządku chronologicznym.
Kapitalistyczny sposób produkcji, według Marksa, historia ma chronologię, przez którą przeszedł szereg różnych sposobów produkcji. Wszystkie oparte na siłach wytwórczych i stosunkach produkcji. Po kapitalistycznym sposobie produkcji, według Marksa, następuje socjalistyczny sposób produkcji.
Kapitalistyczny sposób produkcji został zdefiniowany przez Karola Marksa i Fryderyka Engelsa.
Chociaż kapitalistyczny sposób produkcji uważany jest za system ekonomiczny, marksiści definiują go jako sposób produkcji.
Charakterystyka kapitalistycznego sposobu produkcji
Wśród cech definiujących kapitalistyczny sposób produkcji możemy wyróżnić kilka. Mówimy jednak o nurtach ideologicznych, które wychodzą z subiektywnego punktu widzenia. Oznacza to, że wyrażenia zawarte w tym tekście są traktowane jako wypowiedzi samego autora.
Cechy, które ją definiują, byłyby następujące:
- Produkcja odbywa się w systemie własności prywatnej.
- Towary i usługi są nabywane na rynkach poprzez wahania cen.
- Właściciele środków produkcji są tym, co Marks nazywa „klasą rządzącą”. W ten sposób klasa rządząca wykorzystuje siłę produkcyjną robotników do generowania zysków kapitałowych.
- Dla Marksa klasa kapitalistów wytwarza niewolę proletariatu. W tym sensie, aby generować dochód do życia, pracownik jest uzależniony od właściciela kapitału.
Te cechy, zebrane tutaj, podsumowują zasady, których Marks użył do zdefiniowania trybu kapitalistycznego.
Zobacz wszystkie tryby produkcjiAzjatycki tryb produkcjiKapitalistyczny sposób produkcji i socjalistyczny sposób produkcji”
Według Marksa sposoby produkcji następowały w kolejności chronologicznej, dopóki społeczeństwo się rozwijało. W ten sposób kapitalistyczny sposób został zastąpiony przez socjalistyczny sposób produkcji. Dla Marksa socjalistyczny sposób produkcji był ostatecznym sposobem produkcji. I to był sposób produkcji, który Marks uważał za akceptowalny, ponieważ własność prywatna została zniesiona przez proletariat.
W ten sposób doprowadziło to do tego, że klasa robotnicza miała środki produkcji, niezależne od właścicieli kapitału. To zjawisko, które zaproponował Marks, miało na celu zakończenie tego, co nazwał „hierarchią klasową”. Stworzenie w ten sposób egalitarnego społeczeństwa, w którym siła robocza jest wykorzystywana do osobistego i zbiorowego wzbogacenia, ale wywodzi się z samoeksploatacji. To znaczy, że kapitalista nie generuje zysków kapitałowych przez sam fakt posiadania kapitału, tracąc tę cnotę klasy rządzącej.
Krytyka koncepcji
Dla Marksa kapitalistyczny sposób produkcji był nieudanym sposobem produkcji. Dlatego postrzegał kapitalistyczny sposób produkcji jako sposób, który cierpiał z powodu ciągłych cyklicznych kryzysów. Innymi słowy, Marks uważał, że kapitalista musi nieustannie wprowadzać innowacje. Zostało to wytworzone przez konkurencję między kapitalistami w celu zwiększenia poziomu produktywności i wygenerowania wyższych zwrotów. Co zaowocowało redukcją kosztów dla pracowników, którzy nie reagowali.
Ta niezdolność wynikała z tego, co Marks nazwał „rezerwowymi armiami przemysłowymi”. To znaczy Marks powiedział, że płace robotników mogą wzrosnąć do granic egzystencji. Oznacza to, że podniosły się do poziomu, w którym pracownika mógłby zapewnić bezrobotny o niższych wymaganiach.
Tryb produkcji niewolnikówKapitalizm przemysłowy