Pasma wahań to maksymalne i minimalne wartości, pomiędzy którymi jedna waluta może wahać się względem innej zgodnie z pewnymi ograniczeniami.
Pasma wahań są terminem makroekonomicznym, który jest częścią agregatów monetarnych oraz polityki gospodarczej i monetarnej banków centralnych. Znane są również jako opaski wypornościowe.
Pasma wahań dotyczą tylko krajów lub obszarów, które mają własną walutę. Jednak w tych krajach, które nie mają własnej waluty, takich jak Ekwador, którego walutą jest dolar, ta okoliczność nie występuje.
Banki centralne są instytucjami odpowiedzialnymi za zapewnienie stabilności kursu walutowego wokół tych marginesów wahań wokół średniego kursu walutowego lub oficjalnego kursu walutowego. Te marginesy wahań nazywane są punktami interwencyjnymi.
Kiedy kurs walutowy przekracza te ostrożnościowe poziomy, Bank Centralny interweniuje, kupując i sprzedając walutę, aby utrzymać ją na tych poziomach. Bardzo wyraźnym przykładem ingerencji w kurs walutowy jest Szwajcarski Bank Centralny i jego interwencja w jego kurs w stosunku do euro na poziomie 1,18-1,20 na początku 2015 roku, porzucając jego kurs. .
Rodzaje systemów wymiany
W systemach monetarnych istnieje kilka rodzajów systemów wymiany, w zależności od ograniczeń, którym podlega, które mogą być stałe, elastyczne lub mieszane.
Wśród systemów mieszanych znajdują się kursy walut z pasmami wahań, które wskazują, w jakim stopniu jedna waluta może być wyceniana względem innej według zmiany, która pozostając stałymi, może wykazywać niewielkie odchylenia typowe dla makroekonomicznej gry politycznej.
System ten opiera się na założeniu, że na wolnym rynku, gdzie istnieje wiele walut, trudno jest samemu ustalić stały kurs między walutami, a także nierealne, więc pewne zasady działania i marginesy działania są uzgodnione, aby zachować w możliwie największym parytecie w relacji między dwiema lub większą liczbą walut.
Rodzaje pasm wahań
Istnieją dwa rodzaje pasm wahań:
- Symetryczny: Są to te, które obracają się wokół oficjalnego centralnego kursu walutowego. Na przykład +/- 1%.
- Asymetryczny: Są to te, które różnią się w zależności od tego, jak zmienia się kurs walutowy.
Można zatem powiedzieć, że banki centralne działają na rzecz utrzymania stabilnych kursów walutowych, które wpływają na bilans handlowy krajów. Są z kolei instrumentem polityki pieniężnej, którego interwencję mogą przeprowadzić tylko oni.
Pamiętajmy, że np. politykę pieniężną w UE prowadzi EBC (Europejski Bank Centralny), a więc banki narodowe nie mogą tej interwencji przeprowadzić.
Euro, przykład ustanowienia pływających pasm
Przypadek ten miał miejsce na przykład podczas przyjmowania europejskiego systemu walutowego przy wejściu do euro, gdzie kraje musiały ustalać swoją walutę do marki niemieckiej, waluty referencyjnej w tym czasie, i gdzie wahania nie powinny przekraczać plus minus 3% uzgodnionej stawki początkowej.
Umożliwiło to krajom przyjęcie przez kilka lat stabilnej polityki pieniężnej, która pozwoliła im wejść w silną walutę bez silnych nierównowag lub dużych wahań, które uniemożliwiłyby im dostęp do kolejnej stałej waluty wymiany (euro), w której decyzje monetarne były podejmowane w jednym banku centralnym z odpowiednią utratą suwerenności, a jednak nie pomogła takim krajom, jak Grecja, Portugalia, Włochy czy Hiszpania, aby nie miały żadnych trudności. .
Stały kurs wymiany