Matryca decyzyjna to narzędzie graficzne, które pomaga osobie lub grupie ludzi w podejmowaniu racjonalnych decyzji w obliczu różnych możliwych alternatyw..
Na początek możemy powiedzieć, że jest to niematematyczny model lub technika, która graficznie przedstawia podsumowaną ocenę wszystkich alternatyw. Wszystkie alternatywy są pokazane w różnych scenariuszach, które są prezentowane w warunkach niepewności.
W efekcie jest to obiektywny sposób podejmowania decyzji, ponieważ wykorzystuje ustrukturyzowany proces i systematyczną metodę. Użyj liczb do oceny, w ten sposób używany jest uniwersalny język. Ponieważ spełnienie każdej zastosowanej alternatywy lub kryterium jest ważone liczbowo. Wyniki są następnie uwzględniane w ogólnej ocenie. Aby zdecydować, wybierana jest alternatywa z najwyższym wynikiem.
Oczywiście chodzi o to, aby móc wybrać najlepszą opcję, biorąc pod uwagę kilka czynników. Macierz decyzyjna uwzględnia wszystkie istotne czynniki do podjęcia decyzji. Fakt uwzględniania wyższego poziomu informacji sprzyja podejmowaniu decyzji w sposób dokładniejszy.
Kroki do opracowania matrycy decyzyjnej
Najważniejsze kroki w tworzeniu matrycy decyzyjnej to:
1. Określ decyzję, którą chcemy podjąć
Aby rozpocząć, musisz jasno określić decyzję, którą chcesz podjąć. Na przykład, jeśli chcesz wybrać pracę.
2. Wymień opcje
Następnie należy wymienić możliwe opcje, jakie mamy do podjęcia danej decyzji. Kontynuując poprzedni przykład, dostępne opcje dotyczące możliwych prac to:
- Wariant pracy 1 w firmie X
- Alternatywa pracy 2 w firmie Y
- Praca 3 w firmie Z
3. Wybierz odpowiednie czynniki
Później, na tym etapie, należy wybrać najistotniejsze czynniki, które należy rozważyć, aby podjąć decyzję. Kontynuując przykład, czynniki, które uważa się za najważniejsze do rozważenia przy podejmowaniu decyzji, to:
- Wynagrodzenie
- Harmonogram
- Lokalizacja
- Dodatkowe funkcje
4. Oceń czynniki
Następnie przystępujemy do przeprowadzenia kwalifikacji każdego z wybranych czynników. W naszym przykładzie pracy oceniane są odpowiednie czynniki. W tym celu zostanie zastosowana skala od 1 do 5. Numer 1 wskazuje najmniej dogodną opcję, a numer 5 najwygodniejszą opcję.
5. Ustal wagę każdego czynnika
Należy pamiętać, że każdy czynnik powinien mieć inną wagę. Pozwoli ci to określić, co jest ważniejsze. Ta waga jest przypisywana cyframi. Zgodnie z przykładem mogłoby to wyglądać następująco, dodając wagę odpowiadającą każdemu z rozważanych czynników. Jeśli użyjemy skali od 1 do 5. Numer 5 będzie uważany za o największej wadze, a numer 1 o najmniejszej wadze lub znaczeniu.
- Wynagrodzenie = 5
- Godziny = 3
- Lokalizacja = 4
- Dodatkowe korzyści = 2
6. Oblicz wyniki dla każdego czynnika
Następnie wynik każdego czynnika jest obliczany pomnożony przez wagę, jaką ma każdy z nich. Wyniki należy dodać natychmiast. Daje nam to końcowy wynik osiągnięty przez każdą z opcji. Na przykładzie może to wyglądać następująco:
7. Wybierz najlepszą opcję
Na koniec wybierana jest zwycięska opcja, która będzie tą z najwyższym wynikiem. Kończąc przykład, w tym przypadku zastosowano by kryterium optymistyczne lub maksymalistyczne. Dlatego wybraną opcją będzie praca 1 w firmie X.
Kryteria stosowane przy podejmowaniu decyzji
Kryteria, które można wykorzystać do podjęcia decyzji, będą następujące:
1. Kryterium optymistyczne
Rzeczywiście, optymistyczne kryterium decyzyjne znane jest pod nazwą maxi-max. Ponieważ w momencie wyboru opcji, która jest najkorzystniejsza lub korzystna, wybierana jest opcja. W tym kryterium wybierana jest opcja reprezentująca najlepsze z najlepszych.
2. Kryterium pesymistyczne
Podobnie kryterium pesymistyczne znane jest również jako kryterium Walda. W kryterium pesymistycznym wyboru można dokonać na dwa różne sposoby. Jeśli zdecydujesz się użyć kryterium maxi-min, chcesz zmaksymalizować minimalny wynik. Oznacza to, że wybrano opcję, która przedstawia maksymalne korzyści, ale wybierając spośród alternatyw, które dają minimalne korzyści. Zapewnia minimalny zysk, wybierając najlepsze z najgorszych.
Natomiast jeśli stosuje się kryterium mini-maksymalne, ma ono na celu zminimalizowanie maksymalnej straty. Innymi słowy, wiązałoby się to z wyborem opcji, która zapewnia najniższą wartość spośród największych strat.
3. Kryterium ani optymistyczne, ani pesymistyczne
Z drugiej strony kryterium ani optymistyczne, ani pesymistyczne jest lepiej znane jako Le Place. Kryterium zakłada, że wszystkie opcje mają takie samo prawdopodobieństwo, dlatego wybierana jest ta, która reprezentuje najwyższą wartość.
4. Kryterium Hurwic
Teraz, aby zastosować to kryterium decyzyjne, najpierw przyjmuje się maksymalne wartości każdej opcji, co odpowiada współczynnikowi optymizmu. Następnie brane są pod uwagę minimalne wartości każdej z opcji, które reprezentują współczynnik pesymizmu. Ostatecznie najlepszy wynik współczynnika optymizmu jest dodawany z najgorszym wynikiem współczynnika pesymizmu. Wybór najlepszego wyniku. To kryterium może być bardzo subiektywne.
5. Kryterium Savage'a
Wreszcie, z tego kryterium decyzyjnego korzystają osoby, które obawiają się pomyłki przy podejmowaniu decyzji. Z tego powodu posługują się kryterium kosztu alternatywnego, aby wiedzieć, co przestają zyskać wybierając każdą opcję.
Podsumowując, możemy powiedzieć, że wszyscy musimy podejmować decyzje, niektóre proste, a inne skomplikowane. Z tego powodu matryca decyzyjna jest bardzo ważnym narzędziem, które pomaga nam wybrać najlepszą alternatywę biorąc pod uwagę różne czynniki.
Matryca ta może być wykorzystana do podejmowania decyzji w firmie, podczas realizacji ważnego projektu oraz w warunkach codziennego życia.
