Trwała częściowa niepełnosprawność to sytuacja, w której pracownik po chorobie lub wypadku wykazuje ograniczenia anatomiczne lub czynnościowe, które uniemożliwiają mu normalne wykonywanie normalnej pracy.
Ta niepełnosprawność odpowiada osobom, które doznają trwałych obrażeń, które ich dotykają, w spadku rozwoju podstawowych i zwykłych funkcji ich zawodu. Jest częściowy, ponieważ nie osiągają one dostatecznej surowości, aby skutkować niemożnością pełnego wykonania swojej pracy.
Gdyby to była całkowita niemożliwość, mówilibyśmy o absolutnej trwałej niepełnosprawności.
Uznanie częściowej trwałej niepełnosprawności oznacza prawo do pomocy finansowej. Celem jest złagodzenie skutków ekonomicznych poszkodowanej osoby, która nie będzie w stanie uzyskać tych samych zasobów ekonomicznych ze swojej pracy.
Wysokość tej pomocy będzie zależeć od wynagrodzenia, jakie otrzymywał pracownik, ale zazwyczaj jest to kwota ryczałtowa.
Ten rodzaj niepełnosprawności oznacza, że nie ma możliwości jej rozwiązania lub poprawy, dlatego jest charakteryzowana jako trwała. Wyjątkowo, te następstwa mogłyby się poprawić, pozwalając na inkorporację pracy, a to zmieniłoby ocenę niepełnosprawności.
Charakterystyka częściowej trwałej niepełnosprawności
Główne cechy tego rodzaju niepełnosprawności to:
- Musi być podyktowana przez lekarza, który w obiektywny sposób poświadcza zmniejszenie anatomiczne lub czynnościowe.
- Ta niepełnosprawność jest deklarowana po otrzymaniu wypisu lekarskiego. Dzieje się tak, ponieważ podczas gdy dana osoba jest w trakcie leczenia, wpływ, jaki będzie miał wypadek lub choroba, nie może być oceniony, dopóki nie zostanie zakończony.
- Muszą przedstawiać anatomiczne lub funkcjonalne redukcje o poważnym charakterze dla rozwoju pracy wykonywanej przez osobę dotkniętą chorobą, nie przekraczające 33% redukcji funkcjonalnej bez uniemożliwiania jej wykonywania podstawowych zadań w zawodzie.
- Redukcje te muszą być przewidywalne i ostateczne. Chociaż mogłyby się zmienić, aw tym wyjątkowym przypadku zmieniłoby się uznanie niepełnosprawności lub jej stopnia.
- Redukcje te powinny zlikwidować zdolność do pracy w celu wykonywania każdego rodzaju pracy w normalny sposób.
- Pracodawca musi zapewnić pracę dostosowaną do jego potrzeb lub, jak wiadomo w prawie pracy, do jego zdolności resztkowych.
Wymagania dotyczące trwałej częściowej niepełnosprawności
Osoby, które mogą rozpoznać tę niepełnosprawność to:
- Osoby, które zostały zarejestrowane w ZUS.
- Nie przechodź na emeryturę.
- W zależności od tego, czy redukcja anatomiczna czy funkcjonalna wynika z choroby lub wypadku, wymagane będą określone wymagania. W przypadku, gdy uraz wynika z choroby zawodowej, wypadku zawodowego lub zwykłego, nie będzie wymagany żaden wymóg składki. Ale w przypadku, gdy uraz pochodzi z powszechnej choroby, wymagany jest minimalny okres składkowy, aby móc otrzymać pomoc finansową.
Zawieszenie lub wygaśnięcie tego prawa
Ta pomoc finansowa może zostać zawieszona, gdy wystąpi którakolwiek z tych okoliczności:
- Pogłębienie trwałego kalectwa z winy poszkodowanego.
- Po uzyskaniu uznania tej niezdolności w sposób oszukańczy.
- Kiedy ta niepełnosprawność jest wynikiem braku chęci otrzymania odpowiedniego leczenia, które mogłoby odzyskać część tego anatomicznego lub funkcjonalnego zmniejszenia.
Przykład trwałej częściowej niepełnosprawności
Przykładem trwałej częściowej niepełnosprawności jest przypadek pracownika, który cierpi na chorobę, która zmusza go do amputacji dwóch palców prawej ręki będąc praworęcznym.
Jego zawód jest asystentem administracyjnym. Odnotujesz redukcję poniżej 33% i będziesz mógł wykonywać swoją pracę, ale nie w taki sam sposób jak przed amputacją.