Na koniec 2015 roku Narodowy Bank Szwajcarii spodziewa się odnotować straty w wysokości 23 000 mln franków szwajcarskich (21 132 mln euro), co przekłada się na najbardziej ujemne dane uzyskane przez podmiot centralny od czasu jego powstania w 1907 roku.
W szczególności szwajcarski instytut wydający planuje zarejestrować niektóre to straty roczna 20 000 mln franków szwajcarskich (18 378 mln euro) w stosunku do swoich pozycji w walutach obcych, czyli na rynku wymiana zagraniczna; w międzyczasie ewolucja ceny złota spowoduje straty w wysokości 4000 mln franków (3675 mln euro). Z kolei szwajcarski bank centralny szacuje, że osiągnie zasiłek 1 miliarda franków szwajcarskich (919 milionów euro) za swoje pozycje we frankach szwajcarskich.
Pomimo prognozowanych rekordowych rocznych strat instytucja zapowiedziała, że wykorzysta swoje rezerwy dystrybucyjne w celu realizacji zapłacić z dywidenda 15 franków szwajcarskich na akcję i gwarantuje zwykły roczny podział zysku w wysokości 1 miliarda franków szwajcarskich między kantonami a rządem centralnym.
W tym sensie należy o tym pamiętać rezerwy dystrybucyjne szwajcarskiego banku centralnego wyniosła 27 500 mln franków szwajcarskich (25 270 mln euro), które po zmierzeniu się z wypłatą dywidend i zwykłym podziałem zysków zmniejszą się do 2000 mln franków szwajcarskich (1838 mln euro), według agencji zwrocic uwage.
Ponadto bank zamknął rok obrotowy 2014 zysk netto 38 300 mln franków (35 197 mln euro), choć w 2013 roku poniosła straty w wysokości 9 100 mln franków (8362 mln euro), po czym postanowiła nie płacić dywidendy.
Problemy z budżetem
Narodowy Bank Szwajcarii, przewidując ogłoszenie planu skupu dla dług z EBC (Europejski Bank Centralny)) 15 stycznia 2015 r. postanowił zrezygnować z obowiązującej od września 2011 r. polityki minimalnej wymiany 1,20 franka szwajcarskiego za euro, co spowodowało gwałtowne rewaluacja szwajcarskiej waluty wobec głównych walut, zwłaszcza w ich krzyżu z euro.
Jednocześnie należy podkreślić, że „bank jest ukonstytuowany jako podmiot szczególny, którego akcje notowane są na standardowym krajowym segmencie Szwajcarskiej Giełdy Papierów Wartościowych. akcjonariusze większościowi instytucji to podmioty publiczne, w tym szwajcarskie kantony i ich odpowiednie banki kantonalne” – dodają eksperci.
Wreszcie, zgodnie ze swoim statutem, podmiot ma obowiązek dystrybuować wśród kantony dwie trzecie zysku, „co wywołało spore kontrowersje i problemy budżetowe, gdy w 2013 roku instytucja nie dokonała tego podziału po raz pierwszy po poniesieniu strat” – konkludują.