Biorąc pod uwagę znaczne spadki cen ropy, OPEC zdecydował się ograniczyć wydobycie o 1,2 mln baryłek dziennie. W ten sposób kraje kartelu będą odpowiedzialne za zmniejszenie produkcji o 800 000 baryłek dziennie, do których trzeba będzie dodać kolejne 400 000 baryłek dziennie z krajów nie będących członkami kartelu. Ale co kryje się za tym cięciem produkcyjnym?
Wpływ ropy naftowej jako surowca na gospodarkę światową jest niewątpliwy. Już w swoim artykule „Ropa oznacza trzyletnie szczyty: Dlaczego rośnie ropa teraz?” nasz kolega José Francisco López ostrzegł, że ropa naftowa stanowi około 32% energii pierwotnej na świecie. Co więcej, przemysły krajów takich jak Chiny, RPA, Brazylia i Indie są w dużej mierze uzależnione od ropy naftowej, aby prowadzić swoją działalność przemysłową.
Kluczowe czynniki w wahaniach cen ropy
Cóż, jeśli przeanalizujemy ewolucję cen ropy w 2018 roku, moglibyśmy porównać to do kolejki górskiej. I to jest to, że jako surowiec ropa naftowa podlega wahaniom swojej ceny.
Jak na każdym rynku, na rynku ropy w grę wchodzą różnice w podaży i popycie lub rozwój wydarzeń politycznych. Dowodem na to jest wpływ konfliktów i napięć na Bliskim Wschodzie na ceny ropy.
Tym razem spadek cen ropy wynika z połączenia aspektów geopolitycznych i znacznego niedopasowania między podażą a popytem. Z tego powodu wyjaśnimy przyczyny, które doprowadziły do tak znacznego spadku dziennej produkcji baryłek ropy.
Tło cięcia OPEC
Przed analizą decyzji podjętej w Wiedniu przez OPEC i inne powiązane kraje, wygodnie jest spojrzeć wstecz i przejrzeć tło. Już w 2012 roku zaczęły się problemy, odnotowując niedopasowanie podaży do popytu na ropę. Chociaż w 2016 roku zaczęto przeprowadzać cięcia produkcji w celu zwiększenia ceny.
Stany Zjednoczone i Arabia Saudyjska zwiększyły produkcję w 2018 roku
Warto jednak obserwować zachowanie Stanów Zjednoczonych i Arabii Saudyjskiej. Obaj są wiodącymi światowymi producentami ropy naftowej, produkując odpowiednio 11 590 000 baryłek dziennie i 11 270 000 baryłek dziennie. W 2018 roku wydobycie ropy w obu krajach zwiększyło się o 3,3 mln baryłek. Co więcej, od 1973 roku Stany Zjednoczone ponownie stały się wiodącym światowym producentem ropy. W obliczu tak zwiększonej produkcji podaż nadmiernie wzrosła, a ceny ropy gwałtownie spadły.
Ten spektakularny spadek ropy został spotęgowany decyzją z czerwca 2018 r. o zaprzestaniu ograniczania produkcji. Do tego wszystkiego trzeba jeszcze dodać, że eksport ropy z Iranu również nie spadł do oczekiwanego poziomu.
Nadmiar podaży
Jak każdy inny surowiec, ceną ropy rządzi prawo podaży i popytu. Jeśli zaobserwujemy zachowanie tzw. czarnego złota w ciągu ostatnich dwóch miesięcy, okaże się, że spadło ono o 30%. Wszystko to tłumaczy się podażą, która jest znacznie wyższa niż popyt.
Innymi słowy, w sytuacji nadpodaży, takiej jak na rynku ropy, cena tego surowca jest poniżej ceny równowagi. Oznacza to, że ilość oferowana przez producentów ropy jest wyższa niż ilość popytu. Dlatego kartel złożony z krajów OPEC i innych krajów o podobnych poglądach, takich jak Rosja, dąży do ograniczenia wydobycia ropy. Działając na podaż, kurcząc ją, ta seria krajów produkujących zamierza powrócić do ceny równowagi.
Patrząc w przyszłość ropy naftowej
Jeśli patrzymy w przyszłość i stoimy w 2019 roku, kraje OPEC z niepokojem obserwowały kolejny rok. Ich obawy wynikały z faktu, że wzrost wydobycia ropy przewyższy światowy popyt. To kolejny z powodów, które skłoniły producentów ropy do ograniczenia produkcji w celu podniesienia ceny.
Nie powinniśmy też zapominać o ponurych perspektywach konsumpcji. Czynnik ten przyczynił się do ograniczenia produkcji, które pomaga podnieść cenę czarnego złota.
W tej chwili baryłka ropy Brent, benchmark dla ropy na rynkach europejskich, wzrosła o prawie 5%, osiągając 63,02 USD. Zachodni Teksas, który służy jako punkt odniesienia w Stanach Zjednoczonych, również wzrósł do 53,92 USD, co oznacza wzrost o 4,72%. Wobec tych wahań wydaje się, że na razie cięcie OPEC przynosi pożądany efekt.
