HIFO to model wyceny zapasów, który charakteryzuje się nadawaniem pierwszeństwa produkcji towarów o najwyższej wartości lub cenie w porównaniu z innymi o niższych kosztach dla firmy.
Podobnie jak inne metody wyceny zapasów i organizacji logistyki, metoda HIFO ustala szereg priorytetów, jeśli chodzi o wydawanie produktów.
Metodologia ta zakłada, że najdroższe produkty dla danej firmy są priorytetem przy ich publicznym udostępnianiu. Innymi słowy, produkty, których koszt wytworzenia lub nabycia był wyższy lub które mają bardziej znaczącą wartość lub cenę.
Jego nazwa odpowiada angielskiemu akronimowi: „najwyższy przychodzący pierwszy wyszedł” (najwyższy lub najcenniejszy, który wchodzi, pierwszym, który wyjdzie, będzie jego tłumaczenie)
Często odpowiada na tę samą specyfikę LIFO, ponieważ najnowszy towar, który trafił do centrum logistycznego, często ma wyższą wartość niż starsze produkty.
Metoda HIFO w codziennej gospodarce
W praktyce hurtownie preferujące towary lub usługi o wyższej cenie są powszechne w różnych sektorach gospodarki.
Jednym z nich jest rynek luksusowy, gdzie popyt na tego typu produkty nie stwarza problemów ze względu na jego wysoką siłę nabywczą.
Z tego powodu nie mówilibyśmy o bardzo rozpowszechnionej modalności na co dzień w dużych firmach, ponieważ jej użycie ogranicza się raczej do kontekstów, takich jak ten wcześniej wyjaśniony.
W tym sensie jest to model księgowania zapasów ledwo uwzględniony w prawie handlowym na poziomie globalnym. Na przykład w hiszpańskim przypadku handlowym nie jest ona traktowana ani klasyfikowana jako opcja wyceny logistycznej.
Z drugiej strony ich stosowanie może prowadzić do nierealistycznej lub zbyt wysokiej wyceny towaru, a co za tym idzie problemów związanych z audytami czy interwencją państwa.