Indeks Starbucks to nieformalny wskaźnik ekonomiczny. Jest to używane w uogólniony sposób do poznania parytetu siły nabywczej lub PPP w różnych krajach świata.
Indeks Starbucks, podobnie jak inne formalne i standaryzowane indeksy ekonomiczne, jest uzupełniany przez istnienie innych, dalekosiężnych wskaźników, takich jak indeks Big Mac, które pozwalają na porównanie siły nabywczej, a także przewartościowanie waluty w różnych krajach.
W tym przypadku indeks Starbucks lub indeks kawy z mlekiem przyjmuje jako odniesienie wartość kawy z mlekiem (latte w krajach anglosaskich). Wszystko to za sprawą nadmiernej ekspozycji i powstania sieci północnoamerykańskiej na całym świecie.
Jak działa indeks Starbucks?
Sposób działania opiera się na cenie tego produktu w Stanach Zjednoczonych iw dolarach, ta sama wycena jest ustalana w innych krajach. W ten sposób, przeliczając swoje waluty, pokazując, czy jest ona wyższa czy niższa niż „co powinno być” w stosunku do ceny i wymienialności ich walut.
W tym sensie, przeciwstawiając wartość, widzimy, który kraj ma większą zdolność gospodarczą i siłę nabywczą. Dzieje się tak dlatego, że Starbucks działa w prawie każdym kraju na świecie i próbuje ustalić cenę w zależności od kraju, którą można następnie sprawdzić, czy jest wysoka, czy nie.
Metody te nie są oficjalne, ale coraz częściej odbijają się echem w mediach. Dzieje się tak dlatego, że z niemal całkowitą perfekcją przewidują nierównowagę w krajach.
Indeks Starbucks został zaproponowany przez The Wall Street Journal jako uproszczenie i analiza siły nabywczej różnych krajów. Aby to zrobić, biorąc za punkt odniesienia podstawowe produkty z koszyka żywnościowego, takie jak mleko czy kawa.
Indeksy te starają się w przyjemny sposób rozwiązywać niewiadome światowej gospodarki. A także wyjaśnienie w pewien sposób, dlaczego pewne sytuacje w gospodarce występują nieoficjalnie.
