Rekonwersja przemysłowa to proces, w którym państwo, poprzez swoją interwencję i planowanie gospodarki w gospodarce mieszanej, podejmuje stosowne działania mające na celu odnowienie i unowocześnienie procesów produkcyjnych w przemyśle danego kraju.
Rekonwersja przemysłowa jest zatem procesem, w którym państwo, próbując osiągnąć większą rentowność i wydajność w swoich procesach przemysłowych, interweniuje i planuje gospodarkę w celu poprawy i modernizacji procesów produkcyjnych, które przemysł przedstawia w kraju. Dzięki rekonwersji przemysłowej przedsiębiorstwa przemysłowe mogą być bardziej konkurencyjne, a także zyskowne.
Ta rekonwersja zwykle odnosi się do tego, który powstał podczas kryzysu z 1973 roku, kiedy Hiszpania musiała nawrócić swój przemysł w obliczu nowego okresu demokratycznego i nadchodzącego kryzysu.
Chociaż mówi się o państwie, przekształcenie przemysłowe może być również promowane przez sektor prywatny lub organizacje i agencje międzynarodowe.
Hiszpańska rekonwersja przemysłowa
Wraz z kryzysem z 1973 r. Hiszpania, mimo że była dziesiątą potęgą przemysłową na świecie, cierpiała z powodu problemów w swoim przemyśle, które uczyniły ten sektor sektorem słabym i niezbyt odpornym.
Tak więc rekonwersja przemysłowa w tym kontekście odnosi się do wyjścia z kryzysu z 1973 r., kiedy zastosowano zestaw polityk rekonwersji sektora pierwotnego i wtórnego, dostosowując je do istniejącej podaży i popytu na rynku. . Polityki, które sprzyjały tej zmianie, nazywamy rekonwersją przemysłową.
Ponieważ Hiszpania wychodziła z autarkii, sektor przemysłowy musiał się odnowić. Celem tego, oprócz rozwiązania sytuacji, było konkurowanie na rynkach międzynarodowych i bycie konkurencyjnym. W tym celu od 1980 r. wprowadzano reformy ograniczające produkcję w mniej konkurencyjnych gałęziach przemysłu o mniejszym popycie. Tym samym więcej mocy przekazano innym branżom, które prezentowały lepsze oczekiwania.
Wszystko to, wraz z włączeniem Hiszpanii do Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej (EWG), doprowadziło do zmian w branży. W ten sposób zastąpienie dużego przemysłu ciężkiego bardziej dynamicznym przemysłem dostosowanym do rynków.
Procesy rekonwersji przemysłowej
Podobnie jak wszystko inne, rekonwersja przemysłowa jest zestawem polityk, które rozpoczynają się, gdy sektor przemysłowy znajdzie się w sytuacji kryzysowej, z której nie będzie już wracał tak, jak na swoich początkach.
Dlatego inicjowane są różne działania.
Po pierwsze, produkcja tych firm w kryzysie jest ograniczona. W tym celu dostosowanie firm do nowego scenariusza ekonomicznego i sytuacji prezentowanej przez rynek.
Po drugie, zidentyfikowano sektory rentowne i nowe. Te, po przeanalizowaniu ich potencjału, rozpoczynają proces reindustrializacji. Dzięki temu procesowi sektor zostaje unowocześniony, stechnicyzowany i dostosowany do rynku, na który jest skierowany.
Wszystko to z polityką gospodarczą, która sprzyja procesowi konwersji.
Przykład rekonwersji przemysłowej
Jak wspomniano, jeden z najlepszych przykładów rekonwersji przemysłowej można znaleźć w gospodarce hiszpańskiej. W rzeczywistości można powiedzieć, że kiedy mówimy o przebudowie przemysłowej, mówimy o Hiszpanii.
W tym sensie proces rekonwersji przemysłowej, rozpoczęty w 1973 r. i zakończony pod koniec lat 80., oznaczał zmianę w hiszpańskiej gospodarce.
Zbiegając się ze śmiercią dyktatora i demokratycznymi przemianami kraju, nowi przywódcy promowali reformy mające na celu zakończenie systemu przemysłowego, który znajdował się w kryzysie. W tym celu należy ograniczyć firmy znajdujące się w kryzysie i reindustrializować sektory, w których kraj mógłby być bardziej konkurencyjny.