Juros - Co to jest, definicja i pojęcie

Juros były prawem zbiorowym nadanym przez rody królewskie w średniowieczu. U nich okresowo pobierano emeryturę ze skarbu królewskiego jako rekompensatę za wcześniejszą składkę.

W średniowieczu, głównie w Europie, juroowie byli usytuowani jako prawo otrzymywania pewnego rodzaju zapłaty lub emerytury z majątku królewskiego. Głównymi przedstawicielami tej praktyki były Hiszpania, Francja i Anglia.

Wielokrotnie korzystanie z juro służyło jako gwarancja dla feudalnych panów lub grup pewnego unii lub obszaru regionalnego z myślą o ich udziale w wojnach z ich królami.

Ten mechanizm ekonomiczny jest uważany za jeden z początków obecnej koncepcji długu publicznego emitowanego przez państwa jako model finansowania. Pod wieloma względami może być rozumiany jako formalny precedens w głównych królestwach europejskich.

Potężni właściciele ziemscy ryzykowali w tych konfliktach swoje bogactwa i swoje ziemie, więc rody królewskie starały się zachęcać ich za pomocą tego typu instrumentów.

Chociaż zwykle tego rodzaju zakontraktowane prawo jest na całe życie, czasami królewski system prawny miał możliwość unieważnienia go lub wygaśnięcia.

Istniała też możliwość, że była to przysięga tymczasowa i wiązała się jedynie ze zwrotem środków wcześniej przekazanych koronie.

Jak działa system juros

Pieniądze pozyskiwane okresowo przez beneficjentów pochodziły z realnych dochodów. Innymi słowy, była to emerytura lub dotacja publiczna, której wysokość zależała od ewolucji zamożności poszczególnych terytoriów.

Na przykład, jeśli doszło do podboju nowych terytoriów lub asymilacji bogactwa i zasobów najechanych krajów, część tych zysków należała do posiadaczy królewskich juro.

W wyniku tego typu umowy między królem a osobami trzecimi tak przypisano kontrolę i eksploatację ziemi, upraw, kopalń czy przestrzeni morskich.

Ale istniała nie tylko modalność w naturze, ale przysięga oznaczała również w wielu przypadkach odpłatę znacznych ilości złota lub monet.

Innym mechanizmem dochodów publicznych w tym czasie były faktyczne wywłaszczenia i konfiskaty. Zakładali wzrost dochodu w realnym czynszu, którego prawo do zapłaty jurojów zmusiło ich do przeznaczania pewnej części ich właścicielom.

Warunki orzekania jurorów

Aby domy królewskie przyznawały jurorom, były pewne przypadki, z których najważniejsze to:

• Jedynym prawomocnym upoważnieniem do nadania tego rodzaju staranności był król, którego decyzja w większości przypadków musiała być zatwierdzona przez sądy.
• Cywilny wkład zasobów gospodarczych do skarbu królewskiego, poprzez pożyczki dla korony i finansowanie wojska.
• Osiągnięcia wojskowe lub udział twarzą w twarz lub logistyczny udział w kampaniach wojennych podejmowanych przez koronę.
• Odszkodowanie za wywłaszczenie gruntu lub domów.
• Odszkodowanie za konfiskatę mienia. W tych okresach powszechne było przejmowanie upraw, takich jak pszenica, przez majątek królewski. Zwłaszcza w okresach działań wojennych.
• Wraz z ewolucją roli gospodarki i finansów sformalizowano pojęcie odsetek generowanych przez pożyczkę. W ten sposób kwota do zwrotu została przedłużona z uwzględnieniem upływu czasu.