Aktywem możliwym do zrealizowania jest ten zestaw aktywów, który zwykle staje się aktywem dostępnym dla firmy w krótkim okresie.
Innymi słowy jest to etykieta księgowa pomiędzy momentem sprzedaży a momentem odbioru:
Następnie składa się z procesu pośredniego od momentu, gdy posiadamy zapasy w celu wystawienia ich na sprzedaż, aż klient zapłaci nam za tę sprzedaż i kwota trafi do naszego skarbca.
Charakterystyka możliwego do zrealizowania aktywa
Aktywo to w znacznym stopniu różni się od innych aktywów, takich jak środki trwałe czy sam skarb. Niektóre z cech, które sprawiają, że możliwy do zrealizowania zasób jest „wolnym wierszem” na poziomie księgowym, to:
- Niematerialność: Ten atut jest niematerialny, ponieważ nie możemy go wyrazić fizycznie. Możemy jednak sporządzić fakturę lub podobny dokument potwierdzający zadłużenie, który określa wysokość należności wobec nas.
- obecny: Krótkoterminowy charakter aktywów każe nam sądzić, że jego spłata będzie nieuchronna.
- Budżetowy: Ponieważ większość tych aktywów to długi na naszą korzyść wobec klientów, dłużników lub innych osób, ich odroczenie i późniejsza spłata wskazują, że jest to finansowy sposób na sprostanie przyszłym płatnościom.
- Odroczony: To pozycja księgowa, która pokazuje wartość, jaką mamy otrzymać po dokonaniu sprzedaży. Oznacza to, że dopóki nie pobierzemy opłaty za towar lub wykonaną usługę, nie będziemy mogli liczyć na kwotę do pobrania.
W związku z tym aktywa możliwe do uzyskania będą wartościami niematerialnymi, bieżącymi, finansowymi i odroczonymi. Z wyjątkiem przypadku, w którym pomija się którąkolwiek z poprzednich cech.
Przykład wpisu księgowego możliwego do zrealizowania asset
Przykład księgowy, w którym moglibyśmy sklasyfikować aktywa wygenerowane w naszej księgowości jako aktywa możliwe do zrealizowania, może być następujący:
W tym przypadku konto „klientów” jest kategoryzowane jako aktywa możliwe do zrealizowania. Który zniknie z naszej księgowości, gdy odzyskamy dług powstały poprzednim wpisem.
Jak widać, możliwy do zrealizowania majątek całkowicie znika, dając początek windykacji długu w naszym skarbcu. Wpisu tego można dokonać tylko wtedy, gdy faktycznie odebraliśmy przedmiot ze względu na zasadę ostrożności rachunkowości.