Ludność aktywna zawodowo to wielkość ekonomiczna definiowana jako liczba osób w wieku produkcyjnym na danym terytorium. Osoby te mają płatną pracę lub aspirują do niej, uwzględniając oba warunki w oficjalnych rejestrach zatrudnienia.
Dlatego osoby należące do aktywnej populacji danego miejsca są objęte tak zwanym rynkiem pracy. Dzieje się tak albo dlatego, że są pracownikami zatrudnionymi, albo dlatego, że mają powyżej 16 lat (w większości krajów) i wyraźnie szukają pracy.
Ewentualnie po ukończeniu 67 roku życia jako górną granicę ustala się wiek emerytalny. Emeryci również nie braliby udziału w obliczeniach całkowitej siły roboczej.
PopulacjaRóżnica między ludnością aktywną zawodowo a ludnością w wieku produkcyjnym
Ludności aktywnej zawodowo nie należy mylić z ludnością w wieku produkcyjnym. Wszyscy pracownicy mają wiek uprawniający do legalnej działalności zawodowej. Jednak definicja populacji aktywnej zawodowo wyklucza osoby, które prowadzą działalność zawodową bez uzyskania korzyści ekonomicznej lub wynagrodzenia.
W tym sensie studenci czy gospodynie domowe nie znajdują się wśród ludności aktywnej zawodowo, ponieważ koncepcyjnie nie poszukują pracy zarobkowej, a tym samym drogi do rynku pracy. Na przykład 19-letni student, jeśli studiuje i nie ma jeszcze zamiaru pracować, nie jest uważany za część siły roboczej, ale należy do populacji w wieku produkcyjnym.
Wskaźnik aktywności
Wskaźnik aktywności jest przydatnym miernikiem, jeśli chodzi o poznanie siły w zakresie pracy na terytorium.
Wskaźnik aktywności = Aktywna populacja / Całkowita populacja
Jest rzeczą normalną i oczywiście zalecaną, że w kraju liczba ludności czynnej zawodowo jest najwyższa w całej jego populacji, ponieważ rozwijając swoją działalność zawodową, przesuwają one zagregowaną produkcję kraju, a w konsekwencji jego gospodarkę.
Z tego powodu wskaźnik aktywności jest często używany jako jeden z głównych wskaźników zdrowia ekonomicznego i dobrobytu narodu. Na podstawie tych danych państwa opracowują i stosują swoją politykę gospodarczą.