Potrójne dno to figura analizy technicznej typu wykresu. Dzieje się tak, gdy cena aktywa finansowego, po trendzie spadkowym, tworzy trzy kolejne minima na tym samym poziomie cenowym.
Potrójne dno powstaje, gdy cena nie przekroczy dwóch poprzednich minimów (znajdujących się w tej samej cenie), odbije się od tego poziomu i rozpocznie się trend wzrostowy. Zgodnie z podręcznikami analizy technicznej i analizy wykresów należy ją analizować razem z wolumenem zapasów, aby nie pomylić jej z innymi liczbami.
Jego analiza jest dokładnie taka sama jak analiza podwójnego dna, z tą różnicą, że będąc trzema minimami, analiza jest bardziej skomplikowana.
Analiza potrójnego dna
Jak powiedzieliśmy wcześniej, do analizy podwójnego dna weźmiemy pod uwagę wykres i wolumen giełdowy. Poniższy rysunek pokazuje, jakie kwestie należy wziąć pod uwagę w przypadku potrójnego piętra:
Analizę potrójnego gruntu można podzielić na cztery etapy:
- Pierwszy etap: Aktywo znajduje się w trendzie spadkowym iw punkcie 1 tworzy swoje pierwsze minimum. Głośność zachowuje się normalnie, chociaż zmniejsza się wraz ze wzrostem. W tej chwili nie wiemy, jaka postać wykresu się utworzy.
- Drugi etap: Cena aktywa ponownie spada i punkt 1 działa jako wsparcie. Objętość nieznacznie wzrasta, ale jest mniejsza niż punkt 1. Powstaje drugie minimum lub punkt 2. Ponownie maleje wraz ze wzrostem.
- Trzeci etap: Cena wkrótce spadnie po raz trzeci i ostatni na wsparcie. Głośność ponownie rośnie, ale nadal spada od 1 do 2. Głośność zaczyna rosnąć przy odbiciu.
- Czwarty etap: Cena przełamuje opór przy znacznym wzroście wolumenu. Opór staje się wsparciem (znanym jako odwrócenie lub odrzucenie) wraz ze zmniejszeniem objętości (czerwone kółko). Ten ostatni etap potwierdza schemat i jest dobrym momentem na dodanie długiej pozycji.
Przykład potrójnego piętra
Oto przykład rzeczywistej ceny potrójnego dna:
Jak widać, w rzeczywistości figura nie jest dokładnie tym samym, co reprezentacja teoretyczna. To pokazuje, że istnieją warianty i że w praktyce analityk musi się dostosować. Zresztą doskonale można docenić pierwszy etap (trend spadkowy, formowanie się pierwszego dołka i spadek głośności przy pierwszym wzroście), drugi etap (powstawanie drugiego dołka i ponownie spadek głośności przy wzroście), trzeci etap (tworzenie trzeciego minimum i przyrostu objętości w ostatnim wzroście) i czwartego etapu (przełamywanie siłą oporu, powrót do oporu zaznaczony czerwonym kółkiem). Wreszcie cel twojego wzrostu został osiągnięty.
Różnica między potrójną a prostokątną podłogą
Teoretyczna różnica między potrójnym dnem a dolnym prostokątem giełdowym polega na liczbie dołków. Prostokąt podłogi ma więcej niż trzy minima. Gdyby miał dwa minima byłoby to podwójne dno, w przypadku trzech minimów potrójne dno, a w przypadku większej liczby prostokąt ziemi.
Analiza i implikacje są praktycznie takie same. Oznacza to, że poza małymi szczegółami analizy i niewielkimi różnicami w aspekcie wizualnym, oznacza to samo.
Naprawdę ważną rzeczą w identyfikacji postaci jest implikacja. Niezależnie od tego, czy jest to podwójne dno, potrójne dno, prostokąt, czy ramię ramię w ramię, najważniejsze jest ustalenie, że wszystkie one są trendami w zakresie wyczerpania.
