Jedno z najczęściej zadawanych pytań dotyczy tego, co robić po ukończeniu studiów. W tym artykule postaramy się rozwiać wątpliwości, które krążą w świecie finansów i inwestycji.
Wszystko zależy od tego, na czym chcesz się skupić. W sektorze finansowym istnieje wiele różnych stanowisk. Analitycy ryzyka, zarządzający funduszami, relacje inwestorskie czy eksperci prawa finansowego to tylko niektóre z nich. Krąży więc fałszywe przekonanie, że praca w sektorze finansowym jest jednorodna. Nic nie jest dalsze od rzeczywistości. Innym z najbardziej rozpowszechnionych mitów jest to, że aby to zrobić, trzeba mieć dostęp do banku inwestycyjnego. Bank inwestycyjny to po prostu kolejna firma, a nie jedyny typ. Oczywiście, jak wszyscy wiemy, banki inwestycyjne (nie mylić z bankami komercyjnymi) są najpopularniejszymi firmami i zajmują znaczną część sektora.
Choć wachlarz możliwości jest szeroki, praca w świecie inwestycji jest skomplikowana, a konkurencja bardzo duża. Zapotrzebowanie jest maksymalne i aby utrzymać pozycję, poświęcenie musi być wysublimowane. Mimo to wielu studentów kieruje się wysokimi zarobkami oferowanymi przez sektor oraz postrzeganiem wysokiego statusu społecznego.
Pamiętanie o powyższym jest niezwykle ważne. Wynagrodzenie jest ważne, ale to nie wszystko. Dlatego zanim zaczniesz czytać, najważniejsze jest, aby jasno powiedzieć, że naprawdę chcesz skupić swoje życie zawodowe na sektorze finansowym.
Na koniec należy wspomnieć, że aby to dobrze ułożyć, należałoby rozróżnić różne pojęcia, takie jak bankowość prywatna, bankowość inwestycyjna, zarządzanie aktywami czy ogólnie sektor finansowy. Każda z tych koncepcji mogłaby stanowić artykuł, ale chodzi o zrobienie czegoś ogólnego. Coś generycznego, który wynika z zapytania ponad 15 specjalistów z branży w ciągu tygodnia. Należą do nich osoby, które pełniły lub pełniły funkcję zarządzających funduszami, analityków, prywatnych bankierów, specjalistów ds. private equity, doradców private banking lub dyrektorów ds. relacji inwestorskich.
Dlaczego coś ogólnego? Chociaż profesjonaliści byli różni, istnieje pewien konsensus co do niektórych szczegółów, dlatego uważam, że warto zebrać wszystkie te rady.
Czy potrzebny jest stopień uniwersytecki?
Zakładając, że masz pewność, że tak, chcesz poświęcić się sektorowi finansowemu, ponieważ jesteś nim pasjonatem, pierwsze pytanie dotyczy stopnia uniwersyteckiego.
Chociaż mogą istnieć osoby, które nie mają wykształcenia wyższego, wśród osób, które obecnie przystępują do programu, bardzo rzadko można znaleźć kogoś bez dyplomu uniwersyteckiego, który miałby dostęp. Bez wykształcenia wyższego, bez doświadczenia zawodowego, zdobycie stanowiska w sektorze finansowym jest bardzo trudne.
Coraz więcej stopni naukowych jest wymaganych, aby uzyskać dostęp do niektórych zawodów, zwłaszcza najmłodszych, którzy nie mieli wcześniejszego doświadczenia zawodowego. Kiedy już zdobędziesz głowę, ważne będzie twoje pochodzenie i umiejętność dostosowania się do systemu. Oznacza to, że na początku bardziej liczy się historia akademicka, procesy aplikacyjne, nazwa uczelni, na której studiowałeś lub która instytucja wydała tytuł magistra. Wtedy pierwszeństwo mają inne rzeczy. Oczywiście pamiętaj, że wszystko się zgadza, nawet ubrania na rozmowie o pracę.
Podsumowując ten punkt, chociaż wszyscy uznają, że kariera uczy kilku rzeczy (w rzeczywistości niektórzy nie studiowali ekonomii, administracji czy finansów), uważają, że bardzo ważne jest, aby nie zamykać drzwi. Niestety świat przywiązuje zbyt dużą wagę do stopni naukowych. Tytuły są ważne, ale to nie wszystko. Teraz ani ty, ani ja nie zamierzamy zmieniać systemu. Jeśli chodzi o dostęp do sektora finansowego, nieukończenie studiów wyższych może spowodować wiele problemów.
Kończę wyścig, co teraz?
Po ukończeniu wyścigu masz już więcej możliwości. Tutaj opinie są nieco bardziej rozgałęzione. Ogólnie możemy wyróżnić trzy możliwości:
- Zacznij działać
- Studia magisterskie lub podyplomowe
- Certyfikat
Dlaczego warto zacząć pracować?
Chociaż nikt nie mówi NIE! Jeśli chodzi o możliwość kontynuowania kształcenia na poziomie magisterskim, zdecydowana większość zgadza się, że idealnym rozwiązaniem byłoby jak najszybsze rozpoczęcie pracy (w miarę możliwości praca i nauka). Pracować, że tak, nawet za niewielkie pieniądze, w miejscach, w których mogą cię czegoś nauczyć. To znaczy firmy, w których możesz się doskonalić i poszerzać wiedzę.
Nieważne, czy nie chcesz pozostać w tej firmie w przyszłości, najważniejsze jest to, czego Cię nauczą, co Ci przynoszą i co nosisz w głowie na zawsze. Czasami, jak mówią rozmówcy, warto się postarać, bo ten rok może być ogromną katapultą. Jednym z największych błędów jest szukanie dobrze płatnej pracy, myślenie, że skoro mamy tytuł licencjata, to na coś zasługujemy. To było 30 lat temu, teraz na początku ważne jest, aby nauczyć się jak najwięcej.
Jednocześnie twierdzą, że nie ma pośpiechu, ale nie powinieneś mieć obsesji na punkcie treningu. Wiele z tego, co wiedzą, nauczyli się pracując. Jednak nie bierz tego za dobrą monetę, będzie to zależeć od twojej sytuacji finansowej i osobistej. Oczywiście mają to jasne, ideał? Zacznij jak najszybciej pracować nawet za niską pensję w miejscu, w którym możesz rozwijać się intelektualnie, nawet jeśli wynagrodzenie jest niskie. A jeśli już, w tym samym czasie, możesz się uczyć, więcej niż idealnie.
Czy warto studiować na studiach magisterskich?
Zgodnie z powyższym, studia magisterskie mogą być dobrym rozwiązaniem. Ale jaki stopień magistra? Nie ma tu jednej odpowiedzi, wszystko będzie zależeć, jak powiedzieliśmy na początku podejścia. Jeśli masz jasność co do tego, poszukaj specjalistycznego tytułu magistra w tym, do czego dążysz, jeśli nie masz jasności co do tego, poszukaj czegoś bardziej ogólnego, co nauczy Cię wszystkiego po trochu. Utrzymywanie otwartych opcji (bardzo na to nalegają) jest bardzo ważne, szczególnie gdy jesteś młody.
Jeśli jesteś jasny, to nie ma żadnej sztuczki. Zapytaj o LinkedIn, Twittera, znajomych, szukaj na forach, w Internecie lub absolwentów o magistrów, których chcesz podjąć. Prawdopodobnie dobrze wydasz pieniądze, więc nie oszczędzaj na czas. Kolejną wskazówką jest to, że cena czasami myli. Nie wydając więcej pieniędzy, nauczysz się więcej. Co najważniejsze, wciąż nalegają, nauczysz się tego pracując.
Kolejna wskazówka dotyczy MBA, zanim zapewniła dużą wartość. Jednak niektórzy profesjonaliści wskazują, że nie jest to już tak potrzebne jak wcześniej i jest czasochłonne. Nie mówią, że nie warto, wręcz przeciwnie, uważają, że oferuje cenną wiedzę globalną, ale teraz są inne, bardziej wyspecjalizowane, które, jeśli masz jasność co do tego, mogą dostarczyć Ci więcej.
Podsumowując o mistrzach, nie są one niezbędne, ale mogą być ważnym krokiem. Ideał? Uczenie się tego, gdy zaczynasz pracę na stażu lub na nieodpłatnej lub nisko płatnej pozycji z walutą wymiany, aby dużo się tam nauczyć.
Jakie są certyfikaty?
Świat certyfikatów to zupełnie inny świat. Istnieją setki certyfikatów dla wielu różnych specjalności. Być może w ostatnich latach najbardziej wyróżniającymi się w sektorze finansowym były EFPA (Europa) i CFA (globalna). Chociaż są to dwa tytuły, których nie można porównać, zostały one szeroko zaakceptowane przez firmy. (Nie możemy pomóc, ale pamiętaj, że oprócz tych jest ich znacznie więcej)
EFPA i tytuły, które z niej wywodzą, koncentrują się bardziej na doradztwie finansowym, podczas gdy CFA skupia się bardziej na świecie rynków finansowych. Wszyscy zgadzają się, że CFA jest bardziej wymagające i wymaga dużo wysiłku i poświęcenia. Istnieją trzy poziomy, a średni okres zatwierdzania wynosi od 3 do 5 lat. EFPA jest jednak uważany za bardziej dostępny certyfikat. Chociaż wskazują, że są to dwa różne tytuły.
Nie wchodząc w szczegóły agendy każdego z nich, skupimy się na opinii na temat polecanego przez nich tytułu, czyli CFA. Ogólna opinia jest taka: CFA nie jest bezwzględnie konieczne, pewnych rzeczy nie da się zastosować w praktyce i/lub są złe, okres na jej zatwierdzenie jest długi (3 poziomy) na co zwykle zajmuje co najmniej 3 lata i wymaga dużego poświęcenia . W konsekwencji, poza wiedzą, której się uczysz, ponieważ uczysz się wielu rzeczy, najważniejsza jest dla nich wartość programowa CFA.
Dlaczego CFA jest tak cenny? Ponieważ oprócz poświadczania wiedzy, którą nie każdy posiada, oferuje wiele informacji o osobie, która ją posiada. Mianowicie, mówi o osobie, która ma zdolność do poświęceń, jest samoukiem, a CFA zwykle pracuje podczas nauki i jest wytrwała, co pokazuje duże możliwości. Wydaje się to głupie, ale według ankietowanych specjalistów te umiejętności są wysoko cenione, jeśli chodzi o dostęp do dobrej pracy w sektorze finansowym. Jest sporo osób z wiedzą, ale z pewnymi cechami, a nie z określoną osobowością.
Uważają jednak, że CFA nie jest konieczne. Dzięki doświadczeniu zawodowemu możesz wykonywać i uzyskać dostęp do dobrej pracy. Oczywiście ostrzegają, że może się zdarzyć, że w przyszłości będzie to bardziej wymóg firm niż tytuł, który zapewnia wartość dodaną. To już się dzieje w niektórych segmentach sektora i uważają, że może to nastąpić za kilka lat.
Najczęściej powtarzana rada? Cokolwiek robisz, nie przestawaj trenować, ucz się języków, dużo czytaj, bądź krytyczny wobec siebie i innych, bądź cierpliwy i walcz jak najwięcej. Jeśli pozwolisz swojej skórze, prędzej czy później nadarzy się okazja. A co ważniejsze, wszyscy powiedzieli, że to była ich wizja i że każdy powinien iść własną drogą, ponieważ niekoniecznie jest to właściwe.