Podstawą składki jest łączne wynagrodzenie, niezależnie od jego formy (w naturze lub w gotówce), które pracownik jest uprawniony do otrzymywania co miesiąc, łącznie z płatnościami nadzwyczajnymi.
Wszyscy pracownicy mają podstawę składki, zarówno pracownicy najemni (którzy pracują dla innych), jak i osoby prowadzące działalność na własny rachunek, ponieważ podstawa składki jest niezbędna, aby wiedzieć, od jakiej kwoty należy zastosować określone wartości procentowe.
Podstawa składki składa się z pensji i percepcji pozapłacowych. Jak sama nazwa wskazuje, wynik tej kwoty jest podstawą do obliczenia składki na ubezpieczenie społeczne pracownika.
Co ma wnieść do zabezpieczenia społecznego?
Ma on wnosić kwoty do systemu, który w niektórych przypadkach będzie wspierać pracownika: macierzyństwo, ojcostwo, niepełnosprawność, niepełnosprawność, emeryturę, bezrobocie itp.
Przy kwocie wynikającej z tej podstawy składki stosuje się procent, a wynikiem jest kwota zgodna z obowiązkiem ubezpieczenia społecznego. Wszyscy pracownicy muszą opłacać składki na ubezpieczenie społeczne i to właśnie poprzez tę kwotę wynikającą z zastosowania procentu do podstawy składki wypełniają swój obowiązek.
Istnieją składki minimalne i maksymalne, ponieważ w zależności od tego, co jest wpłacane na ubezpieczenie społeczne, czyli od kwoty, która jest dostarczana do systemu, później w razie potrzeby uzyskana zostanie wyższa lub niższa korzyść ekonomiczna. W tym sensie, mając minimum i maksimum, korzyść, którą pracownicy muszą później otrzymać w przyszłości, jest zatem ograniczona.
Jakie rodzaje lub procenty są stosowane do podstawy składki?
Obowiązują trzy typy:
- Stosowany odsetek opiera się na korzystaniu z większości świadczeń zabezpieczenia społecznego (macierzyństwo, emerytura, choroba itp.). Ten odsetek jest wspólny dla wszystkich pracowników. Wszyscy pracownicy będą odliczani ten sam procent, który nie jest tą samą kwotą, ponieważ nie jest to to samo, na przykład przy zastosowaniu 5% do 1000 euro niż 5% do 100 euro.
- Kolejny procent stosowany do tej podstawy to uczęszczanie do świadczenia z ubezpieczenia społecznego związanego z bezrobociem. Ten odsetek, podobnie jak poprzedni, jest taki sam dla wszystkich pracowników.
- Kolejny procent stosowany do tej podstawy to pokrycie zasiłku socjalnego związanego z wypadkami przy pracy. Odsetek ten różni się w zależności od ryzyka wykonywanej pracy.
W związku z tym podstawa składki jest częścią metody obliczania kwoty, do której beneficjent systemu ubezpieczeń społecznych jest uprawniony do otrzymywania różnych świadczeń.
Aby lepiej zrozumieć tę koncepcję, zobaczmy przykład.
Przykład podstawy wkładu
Jeśli pracownik otrzymuje miesięczne wynagrodzenie w wysokości 1000 euro i ma również prawo do dwóch nadzwyczajnych wypłat o wartości 150 euro każda. Jaka jest podstawa składki?
Podstawą składki jest przysługujące Ci miesięczne wynagrodzenie. Zgodnie z założeniem otrzymuje się 1000 euro miesięcznie, ale ma dwie dopłaty po 150 euro każda, ale to wynagrodzenie jest roczne, więc musisz wiedzieć, że część tego rocznego wynagrodzenia odpowiada każdemu miesiącowi:
300 euro / 12 miesięcy = 25 euro to te, które należą do Ciebie miesięcznie z nadzwyczajnych wpłat.
A zatem 1000 euro miesięcznie plus 25 euro odpowiadające płatnościom nadzwyczajnym -> Podstawa składki wynosi 1025 euro miesięcznie.
