Spisie treści
Parafiskalność to kategoria podatków rządowych, które umożliwiają finansowanie określonego celu. Oznacza to, że są to składki, o których wiadomo, jakie wydatki lub transfery ponoszą.
Patrząc z innej strony, składki parafiskalne są obowiązkowymi płatnościami, których obywatele muszą dokonać, aby zapewnić finansowanie usługi lub świadczenia administrowanego przez państwo.
Charakterystyka parafiskalności
Wśród cech składek parafiskalnych wyróżniają się:
- Są ustanawiane przez rząd lub upoważniony organ publiczny.
- Podatkują osoby, które spełniają określone cechy, na przykład tych obywateli, którzy mają niesamodzielną pracę, za którą zarabiają X euro rocznie.
- Są to zasoby należące do skarbca.
- Są to obowiązkowe płatności dla odpowiednich podatników.
- Zebrane pieniądze są inwestowane tylko w określony cel.
- Różnią się one od podatków tym, że nie wchodzą do „wspólnej studni” w skarbcu. Na przykład w przypadku podatku od wartości dodanej (VAT) trafia on do kasy publicznej, ale osoba nie może dokładnie wiedzieć, w jaki sposób został wykorzystany VAT, który regularnie płaci.
- Musimy także odróżnić opłaty od składek parafiskalnych. Te pierwsze to rekompensata za usługę otrzymaną osobiście przez agencję lub podmiot rządowy. Jest to na przykład opłata za przetworzenie duplikatu dokumentu tożsamości. Zamiast tego składka parafiskalna służy finansowaniu lub rozwiązaniu celu interesu ogólnego, takiego jak emerytura powszechna.
Przykład parafiskalności
Przykładem podatku parafiskalnego jest ubezpieczenie społeczne. Poprzez te składki państwo stara się zapewnić państwo opiekuńcze.
Z wpływów ZUS stara się finansować transfery pieniężne (na bezrobocie, emerytury czy renty), a także ubezpieczenia zdrowotne, usługi edukacyjne, m.in.
