Neokonserwatyzm to gałąź konserwatywnej filozofii politycznej, która narodziła się w latach 60. Narodziła się jako odpowiedź na politykę zagraniczną, którą Partia Demokratyczna Stanów Zjednoczonych prowadziła podczas protestów wywołanych wojną w Wietnamie.
Neokonserwatyzm był więc terminem powszechnie używanym podczas prezydentury George'a W. Busha. Odnosi się do ruchu, do zwrotu antystalinowskiej lewicy, która skierowała swoje myślenie w stronę amerykańskiego konserwatyzmu. W tym sensie nurt, który opowiada się za demokracją i interwencją w politykę międzynarodową.
Tak więc ruch neokonserwatywny sprzeciwia się ideologiom komunistycznym, takim jak ideologia sowiecka. Powód, dla którego poparli interwencjonizm przeciwko ZSRR.
Centralne elementy neokonserwatyzmu
Neokonserwatyzm jest definiowany jako filozofia polityczna zintegrowana przez pewne centralne elementy. To znaczy szereg elementów, które charakteryzują ruch neokonserwatywny, odróżniając go od innych, takich jak ruch postępowy.
Zatem centralnymi elementami charakteryzującymi neokonserwatyzm są:
- Neokonserwatyzm, w przeciwieństwie do progresywizmu, skupia się na wspieraniu wojska. Zawsze skupiając idee z zakresu polityki zagranicznej i stosunków międzynarodowych.
- Jest ukazany jako filozofia polityczna, która stoi w opozycji do progresywizmu. Dlatego neokonserwatysta jest określany jako przeciwieństwo postępu.
- Neokonserwatyzm ma różnorodne poglądy na wolny handel. Możliwość bycia w ten sposób za lub przeciw.
- Neokonserwatyzm, wspierający liberalizm i indywidualizm, jest przeciwny wszelkim nurtom propagującym kolektywizm.
- Religia jest bardzo zaznaczoną dziedziną w neokonserwatyzmie. Zwłaszcza religie zachodnie i religia chrześcijańska.
- Neokonserwatyzm jest sceptyczny wobec ruchów idealistycznych określonych przez ruch progresywny.
- Neokonserwatyzm jest całkowicie przeciwny ideom sowieckim.
Wielcy autorzy określili te elementy jako centralne elementy neokonserwatyzmu.
Zasady neokonserwatyzmu
Jako filozofia polityczna neokonserwatyzm opiera się na wielu zasadach. To znaczy pewne określone zasady, które próbują zaszczepić przesłanie w społeczeństwie.
Zasady neokonserwatyzmu, na które należy zwrócić uwagę to:
- Pełne wsparcie dla sił zbrojnych w kraju.
- Wsparcie dla religii. Zwłaszcza religia chrześcijańska.
- Odrzucenie komunizmu, a także filozofie opowiadające się za kolektywizmem.
- Promocja wolności gospodarczej, a także indywidualizmu.
- Wsparcie dla interwencji państwa w pewnych bardzo wyraźnych kwestiach.
- Promocja zarządzania państwem w sprawach polityki zagranicznej.
Krótko mówiąc, byłyby to zasady ruchu neokonserwatywnego. Jednak w jego zakresie można zebrać więcej zasad, a także wariacje tych pokazanych tutaj.
Różnice między konserwatyzmem a neokonserwatyzmem
Będąc tak podobnymi terminami, wielu ludzi zastanawia się, jak różnią się te dwie koncepcje.
Aby więc to jasno zrozumieć, musimy zwrócić uwagę na przesłanie neokonserwatywne. Cóż, będąc filozofią polityczną, przesłania bardzo się od siebie różnią, nawet jeśli pochodzą z tego samego łona. Musimy zrozumieć różnicę między konserwatyzmem a neokonserwatyzmem jako proces transformacji, w którym nowe idee są integrowane z konserwatyzmem.
Neokonserwatysta jest bardziej interwencjonistyczny w dziedzinie stosunków międzynarodowych i polityki zagranicznej niż konserwatysta. Oczywiście ten ostatni jest zwykle bardziej izolacjonistyczny. Z drugiej strony neokonserwatysta w ten sam sposób różni się od konserwatysty w innych dziedzinach, takich jak kolektywizm i indywidualizm, przy czym ten ostatni najbardziej reprezentuje neokonserwatystę, podczas gdy konserwatysta jest kolektywistą.
Jednak wielu krytyków ostro skrytykowało termin neokonserwatywny, ponieważ nie uważają przedrostka „neo” za właściwy w odniesieniu do tej gałęzi filozoficznej.