Polityka regulacyjna to szereg norm prawnych, które rządy nakładają w celu ustanowienia zasad rządzących ekonomicznymi i społecznymi zachowaniami ludzi, firm, instancji samego rządu oraz między rządami różnych krajów.
Oznacza to, że są to procedury regulujące i oferujące działalność; czy dla zysku, czy nie.
Zasady polityki regulacyjnej
Polityka regulacyjna ustanawia szereg wymagań, aby zapewnić poszanowanie praw i obowiązków osób, firm i krajów. Który odbywa się za pomocą różnych elementów:
- Prawa.
- Przepisy prawne.
- Wytyczne.
- Umowy krajowe i międzynarodowe.
Ryzyko polityki regulacyjnej
Polityka regulacyjna niesie ze sobą pewne komplikacje, takie jak:
- Niedostateczna ilość danych.
- Nieprzewidziane szkody uboczne, takie jak zakłócenia rynku.
- Niewystarczająca innowacyjność.
- Naruszenie zasad.
W celu uniknięcia ryzyka niewłaściwej polityki regulacyjnej konieczne jest powołanie organów nadzoru nad negatywnymi skutkami i kontroli zgodności.
Podobnie, aby zasady były sprawiedliwe dla wszystkich, stworzono różne instancje, jednym z nich jest Sieć Regulatorów Gospodarczych (NER) Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD). Tych, którym uda się je zdefiniować, stając się „regulatorem światowej klasy”. Który jest uznawany między krajami.
NER musi być niezależny i przejrzysty, a zatem nie przestrzegać jednostronnych interesów, aby zapewnić skuteczne usługi publiczne i dobre praktyki wszystkich podmiotów gospodarczych na świecie.
Członkowie NER są obecni w strategicznych sektorach, takich jak transport, komunikacja, energia itp.
Każda polityka regulacyjna ma określone cele. Na przykład są takie, które promują produktywność, takie, które promują wzrost gospodarczy, takie, które chronią lub łagodzą szkody w zasobach naturalnych, takie, które są protekcjonistyczne, takie, które wyrażają procedury administracyjne, takie, które pozwalają na wolną konkurencję między krajami itp.
Ulepszenia regulacyjne
W tych scenariuszach wszystko jest możliwe do perfekcji iw wielu przypadkach wymaga aktualizacji i kontekstualizacji każdego kraju. Na przykład postęp naukowy i technologiczny nieustannie kwestionuje politykę regulacyjną, ponieważ muszą one zapewniać ramy prawne umożliwiające społeczeństwu zapewnienie lepszej jakości życia bez naruszania czyichkolwiek praw. Tak jest w przypadku wykorzystania dronów i prywatności ludzi czy wykorzystania i pozyskiwania komórek macierzystych do regeneracji tkanek.
Dlatego istnieje tak zwana „poprawa regulacji”. Oznacza to, że rządy krajów stale oceniają skutki wdrażania przepisów i procedur, aby ocenić ich dostosowania, reformy lub zmiany, które pozwalają im wpływać w pożądany sposób, aby osiągnąć optymalne wyniki na rynkach krajowych i międzynarodowych oraz sposób w którym wpływa na życie jednostek w każdym kraju.