Koncentracja rynku – co to jest, definicja i pojęcie

Koncentracja rynku odnosi się do stopnia, w jakim rynek jest aglutynowany lub konsolidowany przez pewną liczbę podmiotów, czy to producentów, czy sprzedawców.

Stopień koncentracji rynku dostarcza cennych informacji dotyczących struktury rynku i jego wpływu na poziom konkurencji.

Ogólnie rzecz biorąc, wysoki stopień koncentracji rynku często wiąże się z niskim poziomem konkurencji. Związek ten wywodzi się z teorii doskonałej konkurencji i monopolu.

Od czego zależy koncentracja rynku?

Generalnie koncentracja rynku zależy od dwóch czynników, liczby firm i ich względnej wielkości.

W ten sposób rynek będzie tym bardziej skoncentrowany, im mniejsza będzie liczba firm i im większa będzie różnica między ich wielkością.

W celu uzyskania ilościowej miary koncentracji rynku konstruuje się zwykle wskaźnik. Jest to następnie porównywane z doskonałą sytuacją konkurencji, w której zakłada się, że istnieje wielu małych konkurentów.

Najczęściej używane wskaźniki koncentracji

Do najczęściej używanych wskaźników koncentracji należą:

• Wzajemność liczby firm: Jeśli n to liczba firm, wskaźnik oblicza się jako 1 / n. Ten indeks może być przydatny, gdy firmy na rynku są bardzo podobne pod względem wielkości. Jednak gdy firmy są różne, wskaźnik przekazuje bardzo mało informacji.

RE = 1 / n

• Współczynnik koncentracji k firm: Mierzy skumulowaną sumę największych firm (∑Qi) w stosunku do całkowitego produktu w tym samym okresie (Qn). Indeks ma tę wadę, że nie reprezentuje całego rynku i nie wychwytuje zmian w spółkach objętych indeksem. Wzór obliczeniowy wygląda następująco:

Ck = ∑Qi / Qn

Gdzie: Qi = sprzedaż firmy i; Qn = całkowita sprzedaż na rynku

• Indeks Hirschmana-Herfindahla: Jest to suma kwadratów udziałów (w procentach). Maksymalny indeks to 10 000 dla monopolisty.

HHI = „Tak”²

Gdzie: Si = udział rynkowy firmy i.

• Indeks Lernera: Służy do obliczania siły rynkowej firmy na określonym rynku.