Wartość zagrożona (VaR) – co to jest, definicja i pojęcie

Wartość zagrożona to statystyczna technika pomiaru ryzyka finansowego inwestycji. Wskazuje prawdopodobieństwo (zwykle 1% lub 5%) poniesienia określonej straty w określonym czasie (zwykle 1 dzień, 1 tydzień lub 1 miesiąc). Jest również powszechnie znany jako VaR (Wartość zagrożona),

Innymi słowy, VaR określa maksymalną stratę, jaką inwestycja może ponieść w horyzoncie czasowym, przy poziomie ufności (1-α), zwykle 95% lub 99%. Na przykład maksymalna strata będzie przez miesiąc, z prawdopodobieństwem 95%, równa lub mniejsza niż 5 milionów euro. Albo to samo, istnieje prawdopodobieństwo 5%, że strata wyniesie co najmniej 5 milionów euro w miesiącu. W związku z tym mierzy również minimalną stratę, jaką poniesie inwestycja dla poziomu istotności (α).

Chociaż wydaje się to skomplikowaną techniką, tak naprawdę jest mierzona tylko trzema zmiennymi, co sprawia, że jest bardzo łatwa do zrozumienia i zastosowania. Trzy zmienne to kwota straty, prawdopodobieństwo straty i czas. Kontynuując poprzedni przykład, firma może oszacować, że ma 5% prawdopodobieństwo utraty ponad 5 milionów euro w ciągu miesiąca. Oznacza to, że istnieje 5% prawdopodobieństwo, że firma straci miesięcznie więcej niż 5 milionów euro i 95% prawdopodobieństwo, że strata będzie mniejsza. Dlatego firma będzie musiała liczyć się z tym, że co 100 miesięcy straci co najmniej 5 mln euro.

VaR mierzy ryzyko finansowe inwestycji, dzięki czemu ma szerokie zastosowanie w świecie finansów. Maksymalną stratę można obliczyć zarówno dla pojedynczego aktywa finansowego, jak i portfela aktywów finansowych. Jest szeroko stosowany w analizie ryzyka do pomiaru i kontroli poziomu ryzyka, które firma jest w stanie ponieść.

Firmy mogą oszacować korzyści z każdej inwestycji w porównaniu z VaR, a tym samym zainwestować więcej pieniędzy tam, gdzie istnieje wyższy zwrot z każdej jednostki ryzyka. Oczywiście jednocześnie ważne jest utrzymanie inwestycji w różne jednostki biznesowe, aby osiągnąć większą dywersyfikację ryzyka, co jest jedną z zalet obserwowanych przy stosowaniu VaR.

Sposoby obliczania VaR

Istnieją trzy główne sposoby obliczania VaR:

Parametryczna VaR: Wykorzystuje szacunkowe dane dotyczące rentowności i zakłada normalny rozkład rentowności.
Historyczna wartość VaR: Wykorzystuje dane historyczne.
VaR dla Monte Carlo: Wykorzystuje oprogramowanie komputerowe do generowania setek lub tysięcy możliwych wyników na podstawie wstępnych danych wprowadzonych przez użytkownika.

Zalety VaR

Wśród zalet VaR są:

Dodaje całe ryzyko inwestycji w jedną liczbę, co bardzo ułatwia ocenę ryzyka.
Jest to bardzo wystandaryzowana miara ryzyka i dlatego może być porównywana, ponieważ jest powszechnie obliczana.
Gdy korelacja między różnymi inwestycjami jest mniejsza niż 1, zbiór VaR będzie mniejszy niż suma VaR.

Wady VaR

Do wad VaR zaliczamy również:

VaR jest tak użyteczny, jak dobre wyniki, które zostały użyte do jego obliczenia. Jeśli zawarte dane nie są poprawne, VaR nie będzie przydatny.
VaR nie uwzględnia wszystkich najgorszych możliwych scenariuszy. Aby rozwiązać ten problem, VaR uzupełnia się testami warunków skrajnych, które uwzględniają skrajne scenariusze nieuwzględnione w VaR.
Niektóre metody jej obliczania są drogie i trudne do zastosowania (Monte Carlo).
Wyniki uzyskane różnymi metodami mogą być różne.
Tworzy fałszywe poczucie bezpieczeństwa, gdy jest tylko prawdopodobieństwem. Nie musi być brane za pewnik.
Nie oblicza kwoty oczekiwanej straty, która pozostaje w procentach prawdopodobieństwa, to znaczy, jeśli istnieje 1% prawdopodobieństwo utraty więcej niż 5 milionów euro, jaka będzie oczekiwana kwota straty? W tym celu stosuje się technikę oczekiwania na stratę lub Tail VaR.
Czasami dywersyfikacja, jaką zapewnia VaR, nie jest intuicyjna. Możemy pomyśleć, że lepiej inwestować tylko w sektory, które mają wyższe zwroty z każdej jednostki ryzyka, ale w ten sposób nie dywersyfikujemy ryzyka.

Znaczenie VaR

Po wybuchu kryzysu w 2008 roku VaR nabrał szczególnego znaczenia, zwłaszcza w skarbcach banków. Rosnący wymóg kapitałowy (Bazylea III) wobec sektora bankowego, a co za tym idzie większa kontrola ryzyka, sprawiają, że departamenty ryzyka przypisują dzienny, tygodniowy i miesięczny VaR do różnych tabel stóp procentowych, obligacji, obrotu itp. zmienność lub inne instrumenty do negocjacji na rynkach. Ma to jednak również szczególne znaczenie w świecie zarządzania aktywami, zarządzania portfelem czy w innych sektorach mających kontakt z rynkami finansowymi.

Przykład VaR przy 95% ufności

Wyobraźmy sobie firmę, która ma 5% prawdopodobieństwo utraty 5 mln euro w ciągu miesiąca, czyli 5 mln VaR na poziomie 5%. Oznacza to, że istnieje 5% prawdopodobieństwo, że firma straci miesięcznie ponad 5 milionów euro, a 95%, że strata będzie mniejsza. Dlatego firma będzie musiała liczyć się z tym, że pięć na 100 miesięcy straci co najmniej 5 mln euro, albo że co 20 miesięcy straci co najmniej 5 mln euro.

W rozkładzie częstotliwości możemy zobaczyć, jak ogon 5% określa, że na każde 100 miesięcy 5 z nich poniesie straty większe lub równe VaR: