Polityka handlowa – co to jest, definicja i pojęcie

Polityka handlowa to zbiór przepisów, które określają, w jaki sposób będą rozwijać się relacje gospodarcze między lokalnymi firmami lub osobami fizycznymi a zagranicznymi agentami.

Innymi słowy, polityka handlowa obejmuje całe ramy prawne, którym podlega import i eksport. To z kolei różni się dla każdego partnera. Tak więc istnieją kraje, z którymi mogą istnieć umowy handlowe i inne rynki, z którymi ustanawiane są silne ograniczenia w wymianie towarów i / lub usług.

Nie ulega wątpliwości, że handel międzynarodowy ma wpływ na wzrost gospodarczy krajów. To biorąc pod uwagę, że różnica między eksportem a importem jest jednym ze składników produktu krajowego brutto (PKB).

Narzędzia restrykcyjnej polityki handlowej

Kraje mają różne narzędzia polityki handlowej. Najpierw skupimy się na ograniczeniach lub barierach, które powodują wzrost kosztów importu. Środki te można podzielić na dwa:

• Bariery celne: Są to podatki od importu, które z kolei dzielą się na trzy:
  • Ad valorem: Jest obliczany jako procent wartości towaru.
  • Specyficzne: ustala się na podstawie ilości importowanego towaru.
  • Mieszany: Jest to połączenie ad valorem i specyficznej taryfy.
• Brak barier celnych: Czy te, które nie odpowiadają taryfom:
  • Kontyngenty importowe: Jest to zastosowanie limitów jednostek lub maksymalnej wagi do importu produktu w określonym okresie.
  • Środki fitosanitarne: są to certyfikaty wymagane w przypadku niektórych produktów w celu ochrony zdrowia konsumentów.

Należy zauważyć, że kraje mogą przyjąć te bariery, aby chronić lokalnych producentów przed zagraniczną konkurencją, na przykład w ramach rodzącego się argumentu przemysłu.

Kolejnym narzędziem, które można wykorzystać do zwiększenia konkurencyjności lokalnych firm, jest dotacja. W ten sposób państwo zapewnia wsparcie finansowe eksporterom lub wrażliwemu sektorowi, który konkuruje z tańszymi produktami zagranicznymi.

Narzędzia otwartej polityki handlowej

Jako odpowiednik Rząd może przyjąć politykę handlową otwarcia na zewnątrz, zmniejszając lub eliminując wspomniane bariery. Na przykład można obniżyć procent taryfy ad valorem na niektóre produkty.

Rządy mogą również zawierać na przykład następujące porozumienia:

• Umowa o wolnym handlu: Koncentruje się na eliminacji barier handlowych w strefie lub obszarze, który wyznaczają kraje, dążąc do większej harmonizacji między swoimi gospodarkami.
• Unia celna: Jest to kolejny krok do umowy o wolnym handlu, ponieważ wiąże się z włączeniem wspólnej zewnętrznej taryfy między członkami związku przeciwko stronom trzecim. To znaczy, jeśli Kolumbia i Peru zgodziły się na wprowadzenie jednolitego systemu taryfowego na produkty importowane ze Stanów Zjednoczonych.

Oprócz Unii Celnej istnieją inne rodzaje umów, które wykraczają poza handel, w tym mobilność np. czynnika ludzkiego i kapitału, jak ma to miejsce w przypadku wspólnego rynku.

Podobnie należy zauważyć, że kraje mogą jednostronnie ustanawiać środki, zmniejszając cła na niektóre produkty z danego kraju.

Na przykład w 1991 roku Stany Zjednoczone uchwaliły andyjską ustawę o preferencjach handlowych (ATPA), która zniosła cła na szereg produktów z Peru, Boliwii, Kolumbii i Ekwadoru. Ma to na celu wzmocnienie legalnego przemysłu w tych krajach, a tym samym dążenie do zmniejszenia produkcji narkotyków.

Polityka handlowa firmy

Na poziomie mikroekonomicznym możemy odnieść się do polityki handlowej firmy jako do tych decyzji, które organizacja podejmuje, aby osiągnąć swoje cele sprzedażowe i skonsolidować swój biznes.

Innymi słowy, polityka handlowa obejmuje m.in. jak będą ustalane ceny, jak będą dystrybuowane produkty, jaka będzie strategia marketingowa, jakie usługi otrzyma klient.