Rewolucja jest gwałtowną zmianą polityczną, która dokonuje się oddolnie. Masy są protagonistami zmian, dokonujących transformacji aparatu państwowego i społeczeństwa jako całości.
Rewolucja jest procesem, w którym masa gwałtownie przejmuje władzę, podżegana przez rewolucyjnych przywódców.
Aby mówić o rewolucji, trzeba ją przeprowadzić oddolnie. To znaczy, że grają w nim zwykli ludzie. Gdyby tak nie było, nie mówilibyśmy o rewolucji, byłoby to coś innego, jak pucz.
Reżimy przed rewolucją nigdy nie były demokracjami, były to reżimy niedemokratyczne, takie jak monarchie, reżimy tyraniczne czy kolonie.
Czas trwania rewolucji
Zasadniczo istnieją trzy cechy, które wyjaśniają długi czas trwania wielu reżimów narzuconych po rewolucji.
- Tłumienie sił niezależnych od rządu, takich jak Kościół czy elity gospodarcze. Zniszczenie sił, które mogą być sprzeczne z nowym reżimem, zapewnia jego ciągłość.
- Silna armia. Armia staje się przedłużeniem partii, ściśle powiązanej z władzą centralną. W ten sposób unika się zamachów stanu.
- Stworzenie policji politycznej. Dzięki organom takim jak rosyjski Czech, ludność może być kontrolowana, a przeciwnicy eliminowani.
Fazy rewolucji
Rewolucje przechodzą przez cztery fazy:
- Słabość poprzedniego rządu.
- Przejęcie władzy przez radykałów.
- Ustanowienie terroru.
- Termidor.
Przykład rewolucji
Biorąc za podstawę analizy rewolucje francuską i rosyjską, obserwujemy, jak przebiegają te cztery fazy.
Monarchia we Francji była szalenie niepopularna i podupadała od wielu lat. Ze swojej strony rosyjski rząd tymczasowy powstały w wyniku wyborów, po abdykacji cara, był bardzo niestabilny. W drugim etapie obie rewolucyjne masy przejmują władzę. Następnie wprowadzają terror, aby unicestwić przeciwników politycznych i rywali, wysyłając represyjny komunikat do ludności. Wreszcie, krok po kroku, czasy stają się mniej burzliwe, krwawe i stabilniejsze.
