Efektem rozlania jest postulat, który proponuje zmniejszenie obciążenia podatkowego podatników o wyższych dochodach. W ten sposób podjęta zostałaby próba zwiększenia oszczędności i inwestycji biznesowych, z korzyścią dla całej gospodarki.
Innymi słowy, efekt domina zapewnia obniżenie podatków od osób o wyższych dochodach. W konsekwencji, zgodnie z tą teorią, więcej inwestowano by w biznes, generując bogactwo i zwiększając liczbę miejsc pracy.
Teoria ta jest często powiązana z prezydentem Stanów Zjednoczonych Ronaldem Reaganem, który realizował politykę obniżania podatków. To w latach osiemdziesiątych.
Tego typu liberalna polityka, taka jak polityka Reagana, miała silny oddźwięk w innych częściach świata, zwłaszcza w Ameryce Łacińskiej. Na przykład w krajach takich jak Chile czy Argentyna. W ten sposób zyskała popularność głównie pod koniec XX wieku.
Krytyka efektu rozlania
Wśród krytyki efektu rozlania zauważa się, że dowody empiryczne go nie potwierdzają. Innymi słowy, gdyby obniżki podatków zostały wprowadzone w segmentach o wyższych dochodach, nie spowodowałoby to wyższego wzrostu gospodarczego.
W dokumencie „Przyczyny i konsekwencje nierówności dochodów”, podpisanym przez Erę Dabla-Norris, Kalpanę Kochhar, Frantisek Ricka, Nujina Suphaphiphata i Evridiki Tsountę (z udziałem Preya Sharma i Veronique Salins), zauważono, że obie nierówności jako wzrost gospodarczy są ważne. Wskazują zatem, że: „W rozwiniętych gospodarkach polityka powinna koncentrować się na reformach mających na celu zwiększenie kapitału ludzkiego i umiejętności, wraz z bardziej progresywnymi systemami podatkowymi”.
W tym miejscu musimy pamiętać, że podatek progresywny to taki, w którym im wyższy dochód, tym wyższa stawka podatkowa. To jest przeciwieństwo tego, co proponuje efekt rozlewania.
We wspomnianym dokumencie dodaje się też, że: „Na rynkach wschodzących i krajach rozwijających się ważne byłoby zapewnienie pogłębienia finansowego, któremu towarzyszyłaby większa integracja finansowa oraz stworzenie zachęt do ograniczania szarej strefy. Mówiąc bardziej ogólnie, komplementarność wzrostu i równości dochodów sugeruje, że polityka mająca na celu podniesienie średniego standardu życia może również wpływać na dystrybucję dochodów i zapewniać bardziej sprzyjający włączeniu społecznemu dobrobyt.
Wspomniane badanie zostało opublikowane przez Międzynarodowy Fundusz Walutowy (MFW) w 2015 r. Organ ten wyjaśnia, że punkty widzenia autorów dokumentu niekoniecznie odzwierciedlają opinię MFW lub jego polityki.
Aby zrozumieć, dlaczego być może efekt domina nie działa, musimy wziąć pod uwagę, że obniżka podatków niekoniecznie przekłada się na większe inwestycje w kraju. Osoby o wysokich dochodach mogłyby na przykład przenieść swój kapitał na inne terytorium z większymi korzyściami podatkowymi lub do tak zwanych rajów podatkowych.
Podobnie należy zauważyć, że jeśli system podatkowy faworyzuje osoby o wyższych dochodach, pozostawiając resztę populacji w tyle, w pewnym momencie może to spowodować niestabilność polityczną. Dzieje się tak z powodu niezadowolenia największej masy podatników, co prowadzi nawet do populistycznych reżimów, które były w stanie wykorzystać takie niezadowolenie społeczne. .