Samokapitalizacja to sposób na zwiększenie zasobów firmy własnymi środkami. Jednocześnie unika się większego finansowania przez osoby trzecie.
Konsekwencją tej polityki będzie wzrost kapitału akcyjnego spółki i zmniejszenie poziomu zadłużenia.
Działania samokapitalizujące
Dwa konkretne działania, które są częścią samokapitalizacji, to:
- Minimalny podział dywidend: Oznacza to, że firma nie będzie rozdzielać uzyskanych korzyści, ale te akumulują się w zasobach kapitału.
Innymi słowy, właściciele organizacji zgodzili się ponownie zainwestować zyski. W ten sposób mogą przeznaczać zyski z ostatniego roku np. na zakup nowych maszyn lub na realizację planu ekspansji biznesowej. . Podejmując tę decyzję, akcjonariusze rezygnują z wyższych dochodów w krótkim okresie.
- Polityki minimalnego zadłużenia: Firma będzie starała się nie żądać dalszego finansowania od osób trzecich, czyli od banku. Główną zaletą tego jest to, że wydatki finansowe (odsetki) nie wzrosną.
Musimy jednak liczyć się z tym, że im wyższe odsetki, tym niższy zysk netto przed opodatkowaniem. Więc zaległe podatki są niższe.
Podsumowując, wyższy poziom zadłużenia może oznaczać mniej efektywne odpływy pieniędzy (i odwrotnie) na podatki.
Warto wspomnieć, że oba opisane działania samokapitalizacji mogą być podejmowane łącznie lub tylko jedno z nich.
Przykład kapitalizacji własnej
Firma osiąga zysk netto w ostatnim roku podatkowym, na przykład 1000 USD. W przeciwieństwie do poprzednich okresów, dyrektorzy decydują, że dywidendy nie będą wypłacane.
W ten sposób dochody są wykorzystywane na zakup maszyn za 500 USD, a pozostała część jest gromadzona w kapitale akcyjnym firmy, czyli w kapitale własnym.