Caja Rural odnosi się do instytucji spółdzielczych kredytowych w Hiszpanii, podobnych do instytucji interesu społecznego i Montes de Piedad.
Pochodzenie wiejskich kas oszczędnościowych w Hiszpanii tkwi w społecznych instytucjach non-profit, które ustanawiają pośrednictwo finansowe między drobnymi oszczędzającymi a przedsiębiorcami. Chociaż jego rola zmieniała się z biegiem czasu, podczas gdy deregulacja bankowa i bankaryzacja wzrosły, cel korporacyjny i główne cele oraz uczestniczący agenci pozostały nienaruszone.
Użyta w nazwie kategoria wiejska odpowiada pochodzeniu i zasiedleniu na terenach ogólnie wiejskich, na wsi, a w tych województwach, powiatach i terytoriach o charakterze rolniczym, poświęconych przede wszystkim działalności pośrednictwa pomiędzy rolnikami, hodowcami, kupcami i drobnymi skala przemysłowców skala. Podmioty te miały ochronę i prawie wyłączne prawo do finansowania i pośrednictwa w świecie wiejskim. Z drugiej strony bankowość hurtowa i komercyjna osiadła w dużych miastach i prowadziła działalność o większej głębokości.
Charakterystyka wiejskiej kasy oszczędnościowej
Podstawową cechą tego typu instytucji finansowych jest to, że nazwa firmy jest spółdzielcza. W ten sposób nadając mu społeczny i partycypacyjny charakter podmiotów, takich jak deponenci, instytucje społeczno-gospodarcze, związki, współpracownicy i funkcje non-profit. Dlatego jej celem korporacyjnym jest rozwój i motywacja gospodarki tych terytoriów, na których działa.
Wszystkie SKOK-i tworzą również stowarzyszenie na poziomie krajowym. To powiązanie pozwala na większą synergię między nimi. Obecnie, po zniknięciu tradycyjnych kas oszczędnościowych, są jedynym spadkobiercą społecznego systemu kredytowego.
Przykłady wiejskich kas oszczędnościowych
Wyraźnymi przykładami spółdzielni kredytowych (banków wiejskich) są Caja Rural de Extremadura, Ipar Kutxa lub Caja Rural de Asturias.