Deklaracja zastępcza lub zastępcza jest oficjalnym dokumentem podatkowym. Wspomnianą deklarację należy złożyć, gdy zeznanie podatkowe jest błędne lub niekompletne. Dlatego konieczna jest jego całkowita wymiana w tym samym roku i okresie podatkowym.
Tego typu deklaracje zastępcze lub zastępcze stają się praktycznie nową prezentacją danych, co całkowicie unieważnia oryginał. Nie jest to jednak to samo, co oświadczenie uzupełniające. Ten rodzaj dokumentu jest powszechny w sprawach podatkowych, np. w zeznaniach podatkowych, takich jak VAT czy podatek dochodowy od osób fizycznych.
Sens istnienia tego mechanizmu podatkowego polega na tym, że zdarzają się sytuacje, w których błędy ewidencjonowania są tak liczne, że uzupełniający nie wystarczy. Dlatego przed organem podatkowym wymagana jest bezwzględna korekta błędów.
Charakterystyka deklaracji zastępczej
Podobnie jak w przypadku uzupełniających, konieczne jest wskazanie sygnatury oryginalnego zgłoszenia. W ten sposób państwo może wiedzieć, który dokument zastępuje i ma wpływ na tę korektę. W ten sam sposób należy pamiętać, że tego typu anulowanie jest dokonywane tylko wtedy, gdy główną osobą dotkniętą błędem w pierwszym zeznaniu jest Urząd Skarbowy (albo konieczne jest dokonanie większej wpłaty, albo wynikający z tego zwrot jest większa niż należna) .
Do jego przedstawienia przewidziano terminy uprzednio ustalone przez Skarb Państwa, które zależą od przyczyny korekty oświadczenia. W przypadkach, gdy okażą się nieaktualne, państwo ustanawia dopłatę do końcowej płatności lub zwrotu.
Pozwala więc na korektę błędów lub niepełnych informacji, obejmując większą ilość danych niż uzupełniająca. Dzieje się tak, ponieważ większość deklaracji podatkowych jest dokonywana na podstawie samooceny. W związku z tym zakłada się, że są one popełniane przez niewykwalifikowanych podatników i mogą często popełniać błędy.