Słowo „niepłynny” jest często używane w sferze gospodarczej i finansowej, aby opisać aktywa, które trudno jest szybko kupić lub sprzedać.
Innymi słowy, brak płynności oznacza, że dane dobro nie może być szybko zamienione na pieniądze. To chyba, że sprzedawca jest skłonny do bardzo znaczącego ustępstwa cenowego.
Brak płynności może wynikać z takich czynników, jak niski popyt lub bardzo mała wielkość rynku. Dlatego trudno jest znaleźć nabywcę.
Inne znaczenie niepłynności
Brak płynności można również przypisać zadłużeniu, gdy kwota rachunku lub faktury nie jest jeszcze określona. Może to wynikać z trudności w oszacowaniu zobowiązania, gdyż jest to pojęcie bardzo złożone, jak np. odszkodowanie, jakie ubezpieczyciel musi wypłacić za oszacowane straty po klęsce żywiołowej.
W każdym razie zobowiązanie niepłynne to takie, którego kwota nie została jeszcze ustalona, a zatem oczekuje na anulowanie.
Aktywa i pasywa niepłynne
Aktywa można również klasyfikować według ich płynności w bilansie. W związku z tym te niepłynne są określane jako aktywa trwałe lub długoterminowe.
Aktywa trwałe to na przykład nieruchomości, ponieważ trudno je szybko sprzedać. Mamy też inwestycje długoterminowe, których ideą jest utrzymanie ich przez dłuższy niż rok, przed odzyskaniem kapitału początkowego.
Podobnie zobowiązania niepłynne mają charakter długoterminowy. W tej grupie chyba najbardziej reprezentatywnym rachunkiem są zobowiązania długoterminowe, czyli pożyczki z okresami dłuższymi niż rok.
Należy zauważyć, że firma może być niepłynna, ale rentowna. To ostatnie ma miejsce, gdy firma odnotuje dodatni wynik w rachunku zysków i strat. Jednak w przepływach pieniężnych jest odwrotnie, wykazując saldo ujemne.
Te ostatnie mogą generować problemy dla firmy w radzeniu sobie z ewentualnymi sytuacjami awaryjnymi i bieżącymi lub codziennymi wydatkami, takimi jak zakup materiałów, które są potrzebne na co dzień w biurze.