Kubańskie peso wymienialne (CUC) jest jedną z walut, które Kuba ma do transakcji za granicą i dla obcokrajowców na terytorium kraju.
Wraz z dolarem amerykańskim, kubańskie peso wymienialne (CUC) jest najczęściej używaną walutą na Kubie.
Dlaczego na Kubie są dwie waluty?
Wraz z osiągnięciem systemu monetarnego dwóch walut ujawnia się słabość gospodarki i zerowa konkurencja kraju z otoczeniem. A także pozyskiwanie obcej waluty, za pomocą której można operować przy zakupie surowców za granicą.
Ponieważ peso kubańskie ma słabą wartość w stosunku do dolara lub euro, pojawienie się popytu zagranicznego może prowadzić do wysokiej inflacji. W ten sposób inflacja, z którą dalej wyczerpuje się krajowa gospodarka. Będąc dodatkowo jedynym sposobem na pozyskanie obcej waluty, stworzenie i utożsamienie silnej waluty z silną walutą (dolara lub euro, na które można je wymieniać).
Te systemy bimonetarne stosowane są w krajach z kryzysami finansowymi, walutą o bardzo niskiej wartości (nie może konkurować) i która jest zwykle zastępowana przez samych użytkowników walutą silniejszą, która generuje większe możliwości pozyskiwania produktów. W związku z tym de facto rynek jest oszukiwany i stawia w niekorzystnej sytuacji obywatele poszczególnych krajów. W ten sposób z rządem, który działa jak bank centralny ze znacznymi rabatami.
Historia wprowadzenia kubańskiego peso
Wraz z upadkiem bloku sowieckiego Kuba przeżywała do dziś ogromny kryzys gospodarczy i stagnację. Jedną z norm planowej gospodarki socjalistycznej jest niewymienialność waluty każdego kraju, w taki sposób, że nie ma kursów wymiany, cen, swobodnego przepływu i przewalutowania. Zwykle ma wartość około 90% wartości dolara. W ten sposób pozostałe 10% to „korzyść” uzyskana przez rząd z rezerwy i sprzedaży tej waluty.
W tym sensie, ponieważ realna wartość oficjalnej waluty (peso kubańskie) jest bardzo niska, rząd kubański postanowił stworzyć walutę, która pozwoliłaby jednocześnie na przeprowadzanie transakcji z innymi krajami, skierowanie środków pozyskanych z zagranicy . To zasadniczo poprzez przekazy pieniężne z turystyki, w taki sposób, że w przypadku działań z obywatelami danego kraju używana jest ich waluta. Z drugiej strony, w przypadku obcokrajowców przybywających na Kubę, a także dokonujących zakupów za granicą, używane jest peso kubańskie wymienialne.