W teorii finansowej nazywa się to otwartą pozycją na sytuację indywidualnego inwestora, w której nie uzyskał on jeszcze strat lub zysków. Tym samym inwestycje te są utrzymywane w portfelu inwestycyjnym aż do ich odpowiedniej sprzedaży.
Utrzymywanie otwartej pozycji jest powszechne w portfelach inwestycyjnych każdej osoby fizycznej lub prawnej zajmującej się finansami.
W najprostszym schemacie inwestor utrzymuje otwartą pozycję w odniesieniu do pewnych tytułów lub papierów wartościowych do tego stopnia, że utrzymuje je w swoim portfelu w oczekiwaniu na ich zamknięcie.
Takie zamknięcie zwykle wiąże się ze sprzedażą tych aktywów finansowych na rynkach lub ich anulowaniem po osiągnięciu odpowiedniej daty wygaśnięcia.
To powiedziawszy, najczęstsze zamknięcie wiąże się z nadejściem transakcji dotyczącej tytułu, która zwykle rozwija się wraz z ostatecznym zakończeniem wcześniej uzgodnionej umowy kupna lub sprzedaży, w oczekiwaniu na odpowiednią fizyczną płatność operacji.
Rynkiem bardzo przywiązanym do istnienia otwartych pozycji jest rynek kontraktów terminowych. W tym samym, różne istniejące kontrakty mają otwarte pozycje na okresy przeważnie jednego miesiąca do ich odpowiedniego zamknięcia w określonym wcześniej terminie.
Zakończenie otwartych pozycji
Jak wskazano, często zdarzają się otwarte pozycje oczekujące na decyzję inwestora będącego jej właścicielem lub posiadacza. Oznacza to, że możliwe jest, że otwarta pozycja może być utrzymywana przez nieograniczony czas.
Istnieją jednak różne powody w dziedzinie finansów, które mogą skrócić ten czas i założyć otwarte pozycje o ograniczonym czasie trwania. W tym celu istnieją daty wygaśnięcia i inne negocjowane cechy, takie jak limity wahań cen lub inne czynniki sytuacji gospodarczej.
Prosty przykład otwartej pozycji
Inwestor indywidualny decyduje się na zakup opcji terminowej na określoną walutę poprzez zakup na rynku. Badając jej ewolucję i poszukując zysku, a więc i rentowności z tej działalności finansowej, w pewnym momencie dokona sprzedaży tej opcji za określoną kwotę.
Ten okres czasu, w którym składnik aktywów znajdował się w portfelu w oczekiwaniu na operację przeciwną do pierwotnej (zakup i późniejsza sprzedaż), jest otwartą pozycją inwestora. Dodatkowo należy dodać, że inwestor może utrzymywać otwartą pozycję finansową zarówno na długich, jak i krótkich pozycjach.