Przeniesienie uciążliwe to takie, w którym wynagrodzenie następuje przed wymianą towaru lub prawa między stronami. Może to być pieniężna lub ojcowska.
Transfery uciążliwe różnią się od transferów lukratywnych tym, że istnieją dwa przepływy wymiany między stronami w obu kierunkach. Tak więc w lukratywnych przekazach istnieje tylko przepływ wymiany jednej ze stron, a druga nie otrzymuje niczego w zamian. Za co de facto uważa się ją za darowiznę lub prezent.
W prawie cywilnym i handlowym transfery uciążliwe to sprzedaż lub wymiana towarów. Ponieważ podstawą transakcji gospodarczych i majątkowych jest stosunek wymiany, przy czym wycena jest uznawana za ważną i adekwatną między obiema stronami.
Sytuacje stosowania przeniesienia uciążliwego
W przeciwieństwie do lukratywnego przekazu, w którym bez rozpatrzenia interweniują dane podatkowe związane z fiskalną i majątkową kontrolą giełd, transfery uciążliwe obejmują podatki i wyceny związane z konsumpcją, zyskiem wartości lub podatkami na giełdach.
W tym sensie przy ocenie kosztownych przelewów możemy zastosować dwa kryteria z różnych punktów widzenia dla każdej z interwenientów:
- Wartość transmisji: Będzie to rzeczywista kwota przelewu (która nigdy nie może być mniejsza niż wartość rynkowa). Odjęcie podatków zapłaconych w wyniku przeniesienia własności lub prawa. Przykładem tego są podatki od nieruchomości, podatki konsumpcyjne lub podatki od zysków kapitałowych, w zależności od rodzaju uciążliwego transferu.
- Wartość nabycia: Będzie to wynik dodania rzeczywistej kwoty przejęcia, możliwych w nim wdrożonych ulepszeń, kosztów zarządzania poniesionych na przejęcie i przeniesienie, a także podatków z tego tytułu oraz odjęcia ewentualnych skumulowanych umorzeń (jeśli występują) dobre w okresie użytkowania bezpośrednio przed transakcją.
