Zmienna makroekonomiczna to zmienna ekonomiczna, która odzwierciedla zachowanie zjawiska makroekonomicznego.
Choć powyższa definicja może wydawać się nieco zbędna, nie ma nic więcej. Oznacza to, że zmienna makroekonomiczna, jak wskazuje jej nazwa, jest zmienną jak każda inna, a zatem reprezentuje cechy lub cechy zjawiska. W tym przypadku dodanie przymiotnika makroekonomicznego wyjaśnia, że jest to zmienna związana z makroekonomią.
Zmienne makroekonomiczne są czasami nazywane zmiennymi zagregowanymi. Oznacza to, że ostatecznie, skoro makroekonomia bada ewolucję zbioru jednostek, zmienna makroekonomiczna jest agregacją wielu zmiennych mikroekonomicznych.
Na przykład, aby obliczyć produkt krajowy brutto (PKB), który jest zmienną makroekonomiczną, będziemy potrzebować danych dla wszystkich indywidualnych producentów. Jeśli dodamy produkcję, mierzoną w jednostkach monetarnych, wszystkich osób w regionie lub kraju, wynik powinien być bardzo zbliżony do PKB. Oznacza to, że zbiór zmiennych mikroekonomicznych (produkcja każdego podmiotu gospodarczego) tworzy zmienną makroekonomiczną.
Innym przykładem zmiennej makroekonomicznej może być inflacja. Jeśli weźmiemy pod uwagę wzrost cen każdego produktu, w każdym sklepie, w każdym mieście, w końcu wychodzi coś podobnego do inflacji. Coś podobnego, mówimy, ponieważ inflacja jest danymi szacunkowymi.
Do czego służy zmienna makroekonomiczna?
Zmienna makroekonomiczna służy do analizy części otoczenia gospodarczego. Tak więc, jeśli chcemy wiedzieć, jak ewoluuje gospodarcza interakcja towarów danego kraju z otoczeniem, możemy przeanalizować bilans handlowy.
Fundamentalną ideą zmiennej makroekonomicznej jest odzwierciedlenie, zwykle liczbowo, części zagregowanej rzeczywistości gospodarczej. Jego badanie jest niezbędne, aby wiedzieć, na jakim etapie cyklu gospodarczego znajdujemy się lub aby zrozumieć, które polityki gospodarcze mogą być bardziej skuteczne.
Na przykład, chociaż niektóre kraje tak zrobiły, generalnie nie zaleca się podnoszenia podatków w czasie kryzysu gospodarczego. Dlaczego? Ponieważ podmioty gospodarcze przeżywają zły okres i muszą mieć większy dochód do dyspozycji, aby poradzić sobie z sytuacją. Pomiar aktywności gospodarczej za pomocą zmiennych makroekonomicznych pozwala nam mierzyć tego typu szczegóły.
Główne zmienne makroekonomiczne
Główne zmienne makroekonomiczne to:
- Produkt krajowy brutto (PKB).
- Inflacja.
- Bezrobocie.
- Saldo wpłat.
- Dług prywatny.
- Dług publiczny.
- Deficyt publiczny.
Te trzy zmienne są bez wątpienia najważniejsze, obserwowane i popularne. Stanowią one trzy główne zmienne makroekonomiczne. Teraz oczywiście jest ich znacznie więcej, takich jak:
- Wskaźnik produkcji przemysłowej (IPI)
- Koszty pracy
- Dług prywatny
- Dług publiczny
- Stopy procentowe
- Międzynarodowa pozycja inwestycyjna (MPI)
- Równowaga handlu
- Premia za ryzyko
Powyższe wskaźniki odnoszą się do różnych sektorów. Na przykład niektórzy opisują część sektora finansowego, taką jak stopy procentowe. Inne opisują część sektora fiskalnego (dług publiczny) lub sektora zagranicznego (bilans płatniczy).
Krytyka zmiennych makroekonomicznych
W XXI wieku większość ekonomistów zajmuje się bazami danych i wszelkiego rodzaju wskaźnikami. W ubiegłym stuleciu istniały dane, ale dostęp do nich był znacznie trudniejszy.
Wraz z rozwojem technologii i Internetu każdy ekonomista może uzyskać dostęp do dowolnych danych. Podstawowy problem z danymi makroekonomicznymi polega na tym, że wiele z nich to szacunki. Oznacza to, że istnieją zmienne makroekonomiczne, których nie można bezpośrednio zaobserwować, a nawet gdyby były, to nie są danymi populacyjnymi.
Jest to niezwykle ważne, aby zrozumieć, że liczby nie są doskonałe i czasami mogą się nie udać.