Agencje ratingowe to niezależne firmy zajmujące się analizą jakości kredytowej różnych emitentów (zarówno podmiotów publicznych, jak i prywatnych).
Biorąc pod uwagę, że jest wielu emitentów długu, tego typu agencja narodziła się wiele lat temu, aby wystawiać ratingi oparte na ryzyku niewykonania zobowiązania dla każdego z papierów wartościowych wyemitowanych przez te firmy, zarówno publicznych, jak i prywatnych. Obaj uważali za stały dochód.
Agencje ratingowe analizują jakość kredytową, sprawdzając, jakie jest ryzyko kredytowe każdego wyemitowanego dłużnego papieru wartościowego i na tej podstawie wystawiają rating, dzięki czemu inwestorzy mogą poznać ryzyko niewykonania zobowiązania przez każdy podmiot bez konieczności przeprowadzania kompleksowej analizy.
W normalnych sytuacjach rynkowych najniższym ryzykiem kredytowym jest państwo, ponieważ zazwyczaj ma ono wyższą jakość kredytową niż spółka (korporacja). Podobnie, podmioty o lepszej jakości kredytowej zazwyczaj płacą niższy zwrot niż firmy o gorszej jakości kredytowej, za ten sam okres i ten sam rodzaj aktywów.
Najbardziej znanymi agencjami ratingowymi są Moody’s, Standard & Poor’s i Fitch IBCA, a cechą charakterystyczną wszystkich z nich jest to, że nie posiadają pozycji ani udziałów ryzyka na rynkach, ani nie należą do żadnej grupy, która na nich działa. Jego zadaniem jest szczegółowa analiza od sytuacji ekonomicznej i otoczenia działalności po sprawozdania finansowe, ryzyko firmy, biznes, a nawet jakość menedżerów.
Jeśli firma wystawia papier wartościowy o stałym dochodzie i chce, aby agencja go oceniła, to sam podmiot wystawiający musi zapłacić za tę ocenę. Co może czasem budzić kontrowersje, ponieważ można by pomyśleć, że opłaca się uzyskać lepszą ocenę. Rzadko się to jednak zdarza, bo w przeciwnym razie zakończyłoby to biznes tych agencji, który polega na wystawianiu im dokładniejszych ocen, tym lepiej. A co dobrego firma zapłaci za niską ocenę? Co do zasady, zawsze lepiej mieć rating, nawet jeśli jest niski, niż w ogóle nie mieć ratingu.
Agencje ratingowe odgrywają bardzo ważną rolę na rynkach finansowych, ponieważ poprzez swoje ratingi kierują inwestorami, wskazując ryzyko, które wiąże się z inwestowaniem w określone aktywa finansowe. Chociaż prawdą jest, że brak kwalifikacji i chęć finansowania (emisji długu) na rynkach finansowych ma swoją wadę, a mianowicie, że zapłacisz znacznie wyższe oprocentowanie.
Oceny agencji
Istnieją oceny lub oceny różnych terminów; ratingi długoterminowe stosowane dla rynku kapitałowego oraz ratingi krótkoterminowe stosowane dla rynku pieniężnego, każdy z poziomów został szczegółowo opisany w poniższych tabelach.
Warto zwrócić uwagę na linię podziału w tabeli klasyfikacji ratingów długoterminowych, która oddziela strefę aktywów z oceną inwestycyjną (lub „inwestycyjną”) od strefy z nieinwestycyjną („nieinwestycyjną”). Pierwszy zakłada wysoką wypłacalność emitenta, drugi niską jakość kredytową.
Oceny nie są statyczne, mogą się zmieniać w zależności od warunków rynkowych lub wypłacalności firmy. Do tego stopnia, że obniżenie ratingu, przekroczenie granicy z poziomu inwestycyjnego do nieinwestycyjnego, oznacza, że większość funduszy inwestycyjnych lub banków, które mają te aktywa finansowe w swoim portfelu, zamierza je sprzedać, powodując panikę w tych aktywach i As ma być oczekiwany, gwałtowny spadek jego ceny, dlatego dolna część jest uważana za obligacje wysokodochodowe lub śmieciowe.
