Przywództwo zorientowane na ludzi koncentruje się z ludzkiego punktu widzenia, jest altruistyczne i ma cele wykraczające poza ekonomiczne.
Ten styl przywództwa charakteryzuje się aspektami związanymi z przywództwem naturalnym, charyzmatycznym, demokratycznym i partycypacyjnym. Jest to rodzaj przywództwa, który ma podtekst altruistyczny i realizuje cele, które wykraczają poza cele lub cele grupy.
Przywództwo zorientowane na ludzi oznacza docenienie zdolności każdego z nich, ale także promowanie środowisk harmonii, współistnienia i rozwoju przed wdrożeniem narzędzi planowania i / lub kontroli w grupie.
Lider zorientowany na ludzi jest w stanie odłożyć na bok własne interesy, aby osiągnąć innych o charakterze kolektywnym. Na przykład walka z ubóstwem, integracja osób niepełnosprawnych czy równość płci. Innymi słowy są doskonałymi propagatorami praw człowieka, dlatego organizują i kierują zespołami kierującymi się tymi samymi przekonaniami.
Należy zauważyć, że coraz więcej firm i instytucji poszukuje tego typu przywództwa, ponieważ są one bardzo cenne w środowisku biznesowym. Generują doskonałe wyniki klimatu pracy i wpływu na sprzedaż, w porównaniu z innymi metodami nacisku, które karzą, gdy cele nie są przekraczane.
Różnica tego typu przywództwa polega na tym, że przedkłada proces nad wynik, generując ciągłe przypadki analizy, refleksji i doskonalenia działań.
Rodzaje przywództwaCzy przywództwo zorientowane na ludzi jest mniej skuteczne niż zorientowane na zadania?
Oba są skuteczne i przyczyniają się do wzrostu produktywności, ale rozwój tych pierwszych zajmuje więcej czasu. Jednak uzyskane rozwiązanie lub wyniki mają szerszy zakres.
Przywództwo zorientowane na zadania organizuje, myśli i wykonuje w oparciu o zestaw celów, podczas gdy przywództwo zorientowane na ludzi określa jako podstawę warunki, które ludzie muszą mieć, aby dać z siebie to, co najlepsze.
Jak firmy mogą kierować swoje przywództwo na ludzi?
Oceniając stan, w którym obecnie muszą pracować i uświadamiając sobie, że same te warunki nie generują motywacji, a zatem nie mobilizują.
Należy stworzyć zestaw środków promujących dobrostan ludzi. Np. nadanie bardziej elastycznych godzin, ułatwienie komunikacji między szefami a podwładnymi, generowanie przestrzeni do rozmowy między współpracownikami a menedżerami w swobodnej atmosferze. Wspierają również osoby, które są bardziej obciążone pracą i wspólnie starają się ją wykonać. Są to działania, które niekoniecznie angażują zasoby, a jedynie zmianę sposobu działania jako zespół.
Wpływ emocjonalny, jaki odczuwa osoba, która żyje w takim środowisku, jest bardzo istotny. I bez wątpienia generuje to, że przejmuje on swoje miejsce pracy, bo czuje się w nim komfortowo.
Aby promować ten styl przywództwa w firmach, należy brać pod uwagę czas, jaki zajmą przekształcenia w zespole, a nie przyspieszać te procesy. W takim przypadku może się to skończyć głośną porażką, wynikiem rozczarowania zespołu z powodu wiary w coś, co nigdy się nie zmaterializowało.