Prawo międzynarodowe – co to jest, definicja i pojęcie

Prawo międzynarodowe to gałąź prawa zajmująca się określaniem i regulowaniem stosunków między państwami. W związku z tym odpowiada również za zarządzanie korzystaniem z dóbr wspólnych na całym świecie, takich jak środowisko czy wody międzynarodowe. .

Prawo międzynarodowe ma za główny cel, aby stosunki między państwami były harmonijne, pokojowe i oparte na współpracy.

Składa się z zestawu norm prawnych, traktatów i konwencji. Regulują one sposób, w jaki muszą zachowywać się państwa i inne podmioty międzynarodowe.

Elementy prawa międzynarodowego

Główne elementy to:

• Traktaty międzynarodowe, czy to w formie paktów, porozumień, deklaracji, notatek itp.
• Konwencje międzynarodowe.
• Międzynarodowy zwyczaj, który jest akceptowany jako powszechna praktyka.
• Ogólne zasady prawa uznawane przez Państwa.
• Orzeczenia i doktryny sądowe (które pomogłyby w ustaleniu stosowania zasad).

Zagadnienia uregulowane w prawie międzynarodowym

Wśród poruszanych tematów są:

• Prawa człowieka.
• Rozbrojenie nuklearne i inne rodzaje broni.
• Przestępczość międzynarodowa.
• Uchodźcy.
• Migracje
• Problemy narodowościowe.
• Leczę więźniów.
• Użycie siły.
• Zachowanie w czasie wojny.
• Wykorzystanie i ochrona międzynarodowych dóbr wspólnych, takich jak środowisko, wody międzynarodowe, przestrzeń kosmiczna, komunikacja światowa i handel międzynarodowy.

Geneza i ewolucja prawa międzynarodowego

Powstanie prawa międzynarodowego idzie w parze z powstawaniem państw.

Wśród najstarszych źródeł prawa międzynarodowego możemy znaleźć traktat między Mezopotamią a Ummą z około 3100 roku p.n.e. Traktat ten regulował granice i ich nienaruszalność. Ale to nie jedyny przykład.

W czasach starożytnych można znaleźć kilka traktatów międzynarodowych między dwoma lub więcej państwami, które zwykle koncentrowały się na kwestiach granicznych, porozumieniach pokojowych i traktowaniu cudzoziemców. Jednak w tym czasie nie było uporządkowanego systemu prawnego tych traktatów czy konwencji.

Tło współczesnego systemu prawa międzynarodowego

Jednym z poprzedników współczesnego systemu prawa międzynarodowego był traktat westfalski z 1648 r., podpisany przez większość mocarstw europejskich w czasie wojny lat 30. Traktat ten ustanowił niektóre z podstawowych filarów obecnych ram prawnych.

Warto również wspomnieć o innych istotnych traktatach, takich jak deklaracja paryska z 1853 r. w sprawie wojny na morzu; Konwencja Genewska z 1864 r. o postępowaniu z żołnierzami rannymi w czasie wojny oraz deklaracje haskie z 1899 i 1907 r. o zapewnieniu rozwiązywania konfliktów środkami pokojowymi.

Pierwsza i druga wojna światowa spowodowały straszliwą przerwę w rozwoju prawa międzynarodowego. Na początku 1945 r. i po zakończeniu wojny państwa powróciły do ​​zadania stworzenia ram prawnych, które pomogłyby zachować pokój, bezpieczeństwo i promować współpracę międzynarodową. .

Organizacja Narodów Zjednoczonych podjęła się pracy nad kodyfikacją, organizacją i rozwojem systemu, który mógłby zachować poszanowanie zobowiązań wynikających z traktatów międzynarodowych. Wśród organów ONZ, które zostały utworzone w celu egzekwowania międzynarodowego porządku prawnego, są: Międzynarodowy Trybunał Sprawiedliwości, Rada Bezpieczeństwa i Zgromadzenie Ogólne.

Istnieją również trybunały międzynarodowe i inne sądy wspierane przez ONZ.