Leon Trocki lub Trocki (Janowka 1879 - 1940 Mexico City) był bardzo ważnym rosyjskim rewolucjonistą w pierwszej połowie XX wieku. Był jednym z architektów zaszczepienia komunizmu w Rosji. Dokonał wielu kamieni milowych, takich jak szturm na Pałac Zimowy czy zwycięstwo Armii Czerwonej w rosyjskiej wojnie domowej.
Leon Trocki urodził się 7 listopada 1879 r. w ukraińskim mieście Janówka.
Od najmłodszych lat interesował się przewrotami politycznymi i praktykami rewolucyjnymi, w wieku osiemnastu lat utworzył „Ligę Robotniczą Południa Rosji” i został redaktorem rewolucyjnego pisma Nasza sprawa.
Akty, które kosztowały go dwa lata więzienia plus sześć lat zesłania na Syberię, gdzie skorzystał z okazji, by kształcić się politycznie poprzez czytanie, zwłaszcza dzieła Karola Marksa.
W 1902, po przeczytaniu Lenina, zainteresował się sprawą rewolucyjną i uciekł z Syberii, docierając do niego w październiku 1902.
Rewolucyjne życie
Życie Trockiego było przerywane licznymi rewolucjami, jak widzimy poniżej:
Rewolucja 1905
Sowiety były grupami robotników w ramach operacji montażowej, zostały stworzone w celu obrony interesów robotników.
Pierwszy sowiet powstał w Sankt Petersburgu podczas rewolucji 1905 roku, z Trockim jako prezydentem.
Trocki rozwinął zadania przywódcze, za które został ponownie uwięziony i skazany na zesłanie na Syberię, ale w bardziej odizolowany sposób niż poprzedni. Znowu uciekł i został zesłany najpierw do Finlandii, chociaż później podróżował na inne terytoria.
Rewolucja 1917 r.
W 1917 roku, po rewolucji lutowej, Trocki powrócił z wygnania w Nowym Jorku w nadziei, że doprowadzi do definitywnej zmiany w Rosji. Rewolucja lutowa przyniosła ze sobą abdykację cara Mikołaja II, wywołaną przedwojennymi zamieszkami, oraz brak środków, jaki ucierpieli rosyjscy mieszkańcy. To był kontekst, który przyciągnął Trockiego i dał mu nadzieję na nieuchronną zmianę.
Na czele nowego rządu stanął Kiereński, ale w opinii bolszewików był bardzo umiarkowany i nie zamierzał przeprowadzać reform, które uznali za konieczne, takich jak natychmiastowe wyjście z I wojny światowej. Miało to spowodować, że bolszewicy przeprowadzili silną opozycję i zdyskredytowali rząd tymczasowy, kierowany przez Lenina i Trockiego.
Rewolucja październikowa jest przeciwna rządowi tymczasowemu i przeciw decyzjom z niego wyprowadzonym.Jednym z najbardziej pamiętnych aktów rewolucji było zdobycie Pałacu Zimowego, dowodzonego przez Lenina i Trockiego. Wydarzenia te doprowadziły do rezygnacji i wygnania Kiereńskiego oraz przeprowadzenia wyborów. Wybory przegrane przez bolszewików z dużym marginesem. W rezultacie dokonali zamachu stanu i siłą przejęli władzę.
Główne działania
Główne spektakle Lwa Trockiego przez całe jego życie to:
Traktat brzesko-litewski
Trocki był odpowiedzialny za negocjowanie pokoju z Niemcami w celu zakończenia rosyjskiego udziału w wojnie.
Udało się to osiągnąć dzięki traktatowi brzesko-litewskiemu, na mocy którego w zamian za zakończenie wojny Rosja przekazała mocarstwom centralnym wiele terytoriów, m.in. Finlandię, Ukrainę, Polskę czy Litwę. Pod koniec wojny traktat stracił swoją skuteczność.
Przywódca Armii Czerwonej
Trocki wyróżniał się posiadaniem wspaniałej przemowy i byciem dobrym strategiem wojskowym. Z tego powodu kierował wojskową gałęzią rewolucji.
Po rewolucji październikowej rozpoczęła się rosyjska wojna domowa, której rywalami byli: z jednej strony bolszewicy, doszli do władzy po przewrocie; z drugiej zaś monarchiści i konserwatyści, zwolennicy ustanowienia caratu i końca komunizmu.
Trocki został mianowany komisarzem ludowym ds. wojny, co uczyniło go przywódcą armii. Dzięki swoim wielkim umiejętnościom oratorskim utrzymywał wysokie morale w armii, która ostatecznie pokonała wojska carskie w 1923 roku.
Wojna przeciwko Stalinowi
Po śmierci Lenina w partii doszło do wielkiej wewnętrznej walki o kontrolę nad przywództwem. Z jednej strony Trocki, który cieszył się większą sympatią ze strony poprzedniego przywódcy; i przez innego Stalina, sekretarza partii, któremu dzięki biurokratyzacji i bezwzględnym technikom udało się zapanować nad ogromną większością partii.
Ta wewnętrzna bitwa była motywowana, oprócz osobistych ambicji, ponieważ Trocki bronił rozszerzenia dyktatury proletariatu na resztę planety; podczas gdy Stalin bronił socjalizmu w jednym kraju. Nalegał również na założenie czwartej międzynarodówki, oskarżając trzecią o kontrrewolucję.
Został oskarżony o naruszenie dyscypliny partyjnej i spisek przeciwko interesom kraju. W rezultacie został usunięty ze swoich stanowisk w rządzie. I dopóki nie został ostatecznie wydalony z ZSRR w 1929 r., stalinowska biurokracja przeprowadzała liczne akcje represyjne. Niektóre z nich to: prześladowanie jego rodziny, wydalenie Trockiego z socjalistycznej międzynarodówki i czystka wielu sympatyzujących z nim członków partii.
Na uwagę zasługuje również świętowanie pod koniec lat 30. procesów moskiewskich. Że była to wielka czystka na wszystkich oskarżonych lub podejrzanych o spisek przeciwko partii i jej interesom, w sojuszu z towarzyszem wygnanym.
Wygnanie i śmierć
Po przejściu przez niektóre terytoria Trocki w końcu osiedlił się w Meksyku.
Partia szkoliła agentów, aby go wykończyć, ponieważ ostro krytykował i sprzeciwiał się dryfowi, jaki podjął ZSRR. W końcu to Ramón Mercader, hiszpański agent KGB, zabił Trockiego w 1940 roku, wbijając mu czekan w głowę.
Po tym fakcie Mercader uzyskał obywatelstwo ZSRR i został uznany za bohatera narodowego.