Stan oblężenia to wyjątkowy reżim, dzięki któremu w skrajnie poważnych sytuacjach władza wykonawcza może podjąć nadzwyczajne działania we współpracy z siłami zbrojnymi. Zawsze w celu przywrócenia stabilności narodowej.
Stan oblężenia jest jednym z wyjątkowych reżimów, które działają w nadzwyczajnych sytuacjach państwowych. Nie może być używany arbitralnie, ponieważ musi być zaaprobowany przez większość władzy ustawodawczej.
Stan oblężenia implikuje możliwość zawieszenia niektórych praw podstawowych. Ponadto jedną z jego podstawowych cech jest rola sił zbrojnych, które we współpracy z rządem odpowiadają za opracowywanie strategii i środków niezbędnych do przywrócenia normalności.
Okolicznościami zakwalifikowanymi jako niezwykle poważne, czyli takimi, które uzasadniają ogłoszenie stanu oblężenia, są: powstanie zbrojne, zewnętrzna inwazja militarna, wojna domowa lub agresja na suwerenność lub integralność terytorialną. Tylko w tych przypadkach, w których zagrożenie ze strony państwa zagraża obywatelom, można wykonać stan oblężenia. I o ile spełnia formalne wymogi zatwierdzenia.
Kiedy ogłaszany jest stan oblężenia - i jak długo trwa?
Ponieważ zależy to od prawa wewnętrznego każdego kraju, w niektórych państwach zobaczymy, które prawo to obejmuje; w jakich sytuacjach jest rozważany; oraz kto i w jaki sposób jest zatwierdzany:
Stan oblężenia w Hiszpanii
W Hiszpanii to art. 116 obejmuje jego istnienie, a dokładniej jego czwarty akapit, który stanowi, co następuje: „Stan oblężenia zostanie ogłoszony przez absolutną większość Kongresu Deputowanych na wyłączną propozycję rządu. Kongres określi jego zasięg terytorialny, czas trwania i warunki”.
Jeśli chodzi o jego treść, ustawą, która ją rozwija, jest ustawa organiczna 4/1981 z 1 czerwca o stanach alarmowych, wyjątkach i oblężeniu. Rozdział IV to ten, który zawiera to, co jest związane ze stanem oblężenia. Powody, dla których może on zostać zatwierdzony, są określone w artykule 32 ust. 1: „Kiedy powstanie lub akt siły przeciwko suwerenności lub niepodległości Hiszpanii, jej integralność terytorialna lub porządek konstytucyjny ma miejsce lub grozi wystąpieniem, których nie można rozwiązać innymi sposobami ”.
Stan oblężenia w Meksyku
W Meksykańskich Stanach Zjednoczonych stan oblężenia (chociaż nie jest tak określany) jest zawarty w artykule 29 konstytucji z 1917 r. Powód jego zatwierdzenia jest następujący: „W przypadku inwazji, poważne zakłócenie porządku publicznego pokoju lub innego, który naraża społeczeństwo na poważne niebezpieczeństwo lub konflikt ”.
Właściwą władzą jest prezydent kraju za zgodą Kongresu Związku. I stanowi, że „korzystanie z praw i gwarancji, które są przeszkodą w szybkim i łatwym zmierzeniu się z sytuacją, może być ograniczone lub zawieszone w całym kraju lub w określonym miejscu. Zbiera też, że czas musi być ograniczony. Wreszcie ustanawia szereg praw, których nie można zawiesić, takich jak zakaz dyskryminacji; prawa dzieci, a także wiele innych.
Stan oblężenia w Argentynie
Stan oblężenia w Argentynie jest również zawarty w konstytucji. Ale w przeciwieństwie do poprzednich krajów robi to w różnych rozdziałach i sekcjach. Po pierwsze, art. 23 stanowi, co następuje: „W przypadku zamieszek wewnętrznych lub zewnętrznych, które zagrażają wykonywaniu niniejszej Konstytucji i utworzonych przez nią władz, ogłasza się stan oblężenia w prowincji lub na terytorium, na którym ma miejsce zakłócenie porządku, w którym zawieszone są gwarancje konstytucyjne”.
Zgodnie z artykułem 99 to prezydent ogłasza stan oblężenia, ale jego aprobata zależy od Kongresu, gdyby było to wewnętrzne zamieszanie (artykuł 75). W przypadku ataku z zewnątrz, zgodnie z artykułem 61, za zgodą Senatu.