Blokada, lub lokaut w języku angielskim jest to całkowite lub częściowe zatrzymanie jednego lub więcej ośrodków aktywności zawodowej. To przez pracodawcę lub firmę.
W związku z tym blokada ma miejsce, gdy następuje zamknięcie zadania, a regularne czynności są zatrzymywane w jednym lub kilku centrach roboczych. W przeciwieństwie do strajku, nie jest to środek podejmowany przez związek lub grupę pracowników, ale przez firmę lub pracodawcę, który zatrudnił tych pracowników.
Międzynarodowa Organizacja Pracy (MOP) definiuje lokaut jako całkowite lub częściowe ustanie jednego lub więcej miejsc pracy lub utrudnienie normalnej pracy pracowników. Decyzję o tym decyduje jeden lub więcej pracodawców, w celu egzekwowania lub przeciwstawiania się żądaniom lub wyrażania skarg, lub w celu wspierania innych pracodawców w ich żądaniach lub skargach.
Powyższe zostało zaczerpnięte z dokumentu „Uchwała w sprawie statystyki strajków, lokautów i innych działań spowodowanych sporami pracowniczymi, przyjętej przez XV Międzynarodową Konferencję Statystyków Pracy” ze stycznia 1993 r.
Lokaut może być wtedy środkiem stosowanym przez firmę, aby oprzeć się żądaniom pracowników. Może to być spór np. o żądanie podwyżki wynagrodzenia.
Lokauty nie są kategorycznie zabronione, a ich traktowanie będzie zależeć od ram prawnych każdego kraju. W związku z tym mogą zaistnieć okoliczności, w których pracodawca uzasadni środek, na przykład, gdy jego mienie jest zagrożone.
Musimy liczyć się z tym, że lokaut szkodzi pracownikom, ponieważ nie otrzymują oni wynagrodzenia odpowiadającego okresowi przestoju.
MOP we wspomnianym dokumencie rozważa dwa rodzaje pracowników powiązanych z lokautem, tych, którzy są bezpośrednio zaangażowani w konflikt i tych, którzy nie są. W ten sposób działanie podjęte przez pracodawcę uniemożliwia obu grupom pracę.
Przykład blokady
Przykładem lokautu jest ten, który miał miejsce w NBA w 2011 roku.
Przestój ten stał się oficjalny w lipcu tego roku i był spowodowany konfliktem między graczami a właścicielami franczyzy.
Jedną z najbardziej kontrowersyjnych propozycji przedsiębiorców było zmniejszenie dochodów uzyskiwanych przez graczy jako procent wskaźnika BRI (Basketball Related Income) z 57% do 47%.
BRI obejmuje różne dochody związane z koszykówką. Takich jak sprzedaż biletów, kontrakty telewizyjne i reklama na stadionach.
Ta lokaut trwał do grudnia 2011 roku, kiedy osiągnięto porozumienie, które pozwoliło na wznowienie sezonu.