Stopa dywidendy to wskaźnik, który wskazuje kwotę euro odzyskaną z inwestycji wraz z wypłatą dywidendy. Jest to więc jedno ze źródeł rentowności akcjonariusza, drugim zaś wzrost wartości akcji.
Wskaźnik ten jest obliczany jako iloraz dywidendy na akcję (DPA) i ceny rynkowej tej akcji pomnożony przez 100 (dlatego wskaźnik ten mierzony jest w procentach).
Ogólnie rzecz biorąc, firmy, które mają wyższy współczynnik dywidendy, mogą zapewnić lepsze możliwości zakupu. Pomysł ten opiera się na fakcie, że inwestorzy będą preferować akcje, z których będzie wypłacana „gwarantowana” dywidenda.
Preferowanie akcji o wyższej stopie dywidendy oznacza defensywną operację na wypadek sytuacji niedźwiedzi lub inwestorów poszukujących okresowego zysku w dłuższej perspektywie.
Z drugiej strony spotyka się krytykę analizy spółki tą metodą stopy dywidendy, ponieważ to duże spółki mają tendencję do trwałego podziału zysków w czasie. Jednak firmy te mają generalnie niższą dynamikę wzrostu niż rynek, ponieważ potrzebowałyby dodatkowych środków na sfinansowanie swojego wzrostu kosztem akcjonariusza. Firmy te są zwykle związane z sektorami takimi jak energetyka, energetyka i bankowość.
Ponadto, jeśli analizujemy dywidendy w porównaniu z poprzednim rokiem, nie dokonujemy dokładnej analizy oczekiwań biznesu. Z drugiej strony, jeśli chodzi o przyszłe dywidendy, możemy mieć do czynienia z brakiem bezpieczeństwa ich wypłaty, co może prowadzić do błędów w wyliczaniu tego wskaźnika.
Niepewność w przyszłości może dodać kolejne niewiadome do tych obliczeń, ponieważ firma może zmniejszyć lub anulować dywidendy. Ma to na celu zapewnienie większego kapitału do zasobów własnych, zgodnie z wymogami dzisiejszych organów regulacyjnych, aby uniknąć systemowego ryzyka finansowego.
Przykład stopy dywidendy
Załóżmy, że akcje firmy kosztują 60 euro. Z kolei ta firma przez cały rok wypłacała dywidendę w wysokości 1 euro. Wtedy stopa dywidendy będzie równa (1/60) * 100, przy stopie dywidendy 1,6%.
Wskaźniki rentownościna stosunek
