Unia rynków kapitałowych w Europie

Unia Rynków Kapitałowych toPlan działania Komisji Europejskiej którego celem jest poprawa mobilności kapitału i dostępu do finansowania dla 28 państw członkowskich. To bardzo ambitna inicjatywa powstała w listopadzie 2014 roku ikierowana przez Przewodniczącego Komisji Juncker, który ma na celu ułatwienie dostępu do kredytów prywatnym przedsiębiorcom, inwestorom branżowym, małym i średnim przedsiębiorstwom lub każdej firmie, która chce inwestować lub ma dostęp do bardziej dostępnych i odmiennych od tradycyjnych form finansowania, zmniejszając ich koszty.

Rynek kapitałowy w UE ma wiele asymetrii między krajami, ze względu na ich infrastrukturę, różne systemy podatkowe, różnice w barierki wejściowe według sektorów produkcyjnych, różne poziomy siła nabywcza lub rozwój struktur produkcyjnych między krajami. Historycznie sektor bankowy zmonopolizował dostęp do finansowania dla firm i osób fizycznych, prowadząc działalność gospodarczą w bardzo lewarowany, ponieważ jej działalność powstała poprzez przejęcie depozyty wśród ogółu społeczeństwa do udzielania kredytów po wyższych stopach, a tym samym uzyskania szerokiej marży działalności bankowej.

Po kryzysie dostęp do kredytu i płynności został znacznie ograniczony, dezinwestycje prowadzone są stale i wpłynęły na wzrost krajów UE pod względem produkt krajowy brutto, jak również w zmniejszeniu rok po roku o 10% w tworzeniu kapitału brutto, oprócz wykładniczego wzrostu stopy bezrobocia, osiągając w niektórych krajach wskaźniki bliskie 30%.

Dlatego w związku z tą sytuacjąUnia rynków kapitałowych ma na celu poprawę dostępu do kredytów i możliwość bezpośredniego wpływu na pozytywne synergie, które są w niej generowane w biznesie, dzięki innym źródłom inwestycji, których celem jest wspieranie wzrostu i tworzenia miejsc pracy. Jak dobrze wiemy, w kontekście niskich stóp procentowych inwestorzy dążą do opłacalności swoich oszczędności poprzez dostęp do rynków kapitałowych, z drugiej strony mali przedsiębiorcy dążą do zwiększenia swoich zasoby własne oraz zwiększać kapitał, aby móc się rozwijać, rozszerzać i generować miejsca pracy.

Cele unii rynków kapitałowych

Silna unia rynków kapitałowych w Europie uzupełniona tradycyjną działalnością bankową miałaby następujące zalety:

• Przyciąganie większego kapitału do UE z krajów UE oraz krajów z reszty świata.
• Lepsze powiązania finansowe z projektami inwestycyjnymi w UE.
• Bardziej stabilny i lepiej uregulowany system finansowy, który pozwala zapewnić swoim inwestorom wysokie bezpieczeństwo.
• Głęboka integracja finansowa i zwiększona konkurencja.

Wyzwania unii rynków kapitałowych

• Inwestycje w Europie nadal są silnie skoncentrowane w sektorze bankowym. Utrzymują się silne bariery wejścia.
• Istnieją bardzo duże różnice w warunkach finansowania pomiędzy krajami członkowskimi UE.
• Różne zasady i praktyki rynkowe dotyczące negocjacji sekurytyzowanych instrumentów finansowych i prywatnych emisji długu.
• Akcjonariusze i inwestorzy rzadko udają się na emisje długu państwowego poza swoimi granicami lub krajami.
• Liczba MŚP, które nie mają dostępu do finansowania, jest nadal bardzo wysoka. Istnieją luki informacyjne ze względu na elementy kulturowe i zaufania.
• Poprawa informacji dla inwestorów, poszukiwanie większej przejrzystości dzięki scentralizowanym rejestrom ryzyka na poziomie europejskim.
• Systemy płatności i kontrola księgowa poprzez izby regulujące transakcje finansowe i pozwalające na bardziej efektywne monitorowanie negocjowanych transakcji.
• Wzmocnienie ram regulacyjnych w dziedzinie finansów.
• Lepsze połączenie między giełdami krajów UE.
• Unikaj barier podatkowych między krajami i zgłaszaj z większą przejrzystością i precyzją opodatkowanie przeprowadzanych transakcji, normalizując i ujednolicając struktury podatkowe w UE.

Ważne jest, aby zwrócić uwagęwszystkie projekty związane z integracją rynku kapitałowego UE muszą być zgodne z politykami UEWśród nich można wyróżnić szacunek dla środowiska i zmiany klimatu prognozowane na rok 2030, poprawiające efektywność energetyczną poprzez umiarkowane wykorzystanie węgla. W związku z tym nie możemy zapominać, że Międzynarodowa Agencja Energetyczna twierdzi, że kontrolowanie wzrostu temperatury o 2% wymaga o 35% więcej inwestycji do 2050 r., około 35 bilionów dolarów. Z drugiej strony Komisja Europejska szacuje, że na realizację celów wyznaczonych na 2030 r. potrzebne będzie 200 mld euro rocznych inwestycji. W konsekwencji, widząc ogromne potrzeby finansowe, które istnieją we wszystkich pośrednikach, które interweniują w celu sfinansowania tych projektów, jest więcej niż konieczna integracja rynku kapitałowego w UE. Wreszcie nie wolno nam zapominać, że dynamiczny wzrost w Stanach Zjednoczonych nastąpił dzięki wysokiemu poziomowi rozwoju rynku kapitałowego, który umożliwił firmom dostęp do finansowania. Musimy pamiętać, że około 70% firm w USA jest finansowanych z tej struktury.

Kryzys finansowy doprowadził do znacznej fragmentacji finansowej ponieważ wiele banków nie było w stanie pożyczać pieniędzy, w taki sposób, że podmioty gospodarcze musiały szukać finansowania innymi kanałami. Ta dywersyfikacja w dostępie do kredytu spowodowała rozłożenie ryzyka na większą liczbę podmiotów gospodarczych i w ten sposób umożliwiła złagodzenie skutków ryzyka systemowe powstały w sektorze bankowym w przeszłości i wiemy już, że w ostatniej pętli obiegu makroekonomicznego generują wysokie stopy bezrobocia. Ten wpływ jest niezwykle negatywny dla gospodarki.

Unia rynków kapitałowych musi umożliwiać zapewnienie metod finansowania i produktów finansowych umożliwiających uzyskanie płynności, rentowności i sprawiedliwego podziału bogactwa, w przeciwnym razie rynek nie byłby efektywny. Ponadto należy stworzyć warunki, aby inwestorzy i oszczędzający czuli się pewnie w swoich decyzjach o stymulowaniu z kolei bezpośrednich inwestycji zagranicznych, co pozwalało na silną korektę plagi bezrobocia i sprzyjało rozwojowi sprawiedliwszych i bardziej sprawiedliwych struktur społecznych. pokrycie. Krótko mówiąc, musi to być zrobione w taki sposób, aby stanowiło przykład dla reszty świata i przyczyniało się do dobrobytu ludzi, nie stawiając na pierwszym miejscu innych interesów, ustanawiając bardzo poważne naruszenia dla tych, którzy nie szanują zasady lub starają się skorzystać z orzeczeń prawnych dla osobistej korzyści.