Przepis to słowo używane w dziedzinie prawa w odniesieniu do określonej zasady.
Przepisy prawne nie odnoszą się tylko do kompletnej ustawy, konstytucji czy konkretnego artykułu, ale do normy. A to znaczy?
Oznacza to, że pojedynczy artykuł kodeksu karnego może być rozumiany jako przepis normatywny, np. „kto zabije drugiego będzie winny zabójstwa”, a z kolei ustawę regulującą odpady komunalne można uznać za przepis.
Jaka jest różnica między normą a przepisem?
Chociaż standard i przepis są zwykle synonimami, należy wziąć pod uwagę niewielką różnicę.
Oświadczenie jest przepisem, gdy mieści się w normie. Innymi słowy, tworzenie i publikowanie reguł wiąże się z określoną procedurą i ma to na celu właśnie wygenerowanie reguły, a nie wygenerowanie rezerwy.
Po utworzeniu i opublikowaniu tego standardu można już mówić o przepisie. Można powiedzieć, że uważa się go za przepis normatywny, gdy mamy już normę prawną stworzoną i opublikowaną w trybie dla niej ustalonym.
Z kolei inną różnicą, którą można podkreślić, jest to, że sam przepis odsyła do prostego stwierdzenia, a norma do obowiązku zawartego w tym przepisie, czyli do tego stwierdzenia.
Ogólnym podsumowaniem różnicy jest to, że przepis może być rozumiany jako stwierdzenie tekstu normatywnego, który po zinterpretowaniu przez obywateli i podmioty prawne zawiera regulacje.
Jednak zwykle tak jest, a ich zwykłe użycie jest równoznaczne.
Typy układów
Klasyfikacja może być administracyjna, dodatkowa, przejściowa, uchylająca:
Przepisy administracyjne
Przepisy administracyjne mają zwykle charakter ogólny, co oznacza, że są to normy dyktowane przez władzę administracyjną, które są obligatoryjne, ale mają wartość poniżej prawa.
Przepisy te określane są mianem rozporządzeń, co jest najszerzej stosowanym instrumentem normatywnym w prawie administracyjnym.
Rodzaje dyspozycji administracyjnych
Różnią się one w zależności od:
- W zależności od terytorium, na które wpływają: stanowe, lokalne, wojewódzkie itp.
- Zgodnie z władzą, która je dyktuje: ministerialne, obrzędy.
- W zależności od ich relacji z prawem: Mogą opracować ustawę podstawową lub mogą ustanowić nowe przepisy.
Dodatkowe postanowienie
Ten rodzaj przepisu jest stosowany w ustawach, gdy nie jest zawarty w artykule i jest umieszczony na końcu tekstu prawnego.
Są to zazwyczaj specjalne reżimy, wyjątki lub modyfikacje normy.
Przepis przejściowy
Podobnie jak poprzedni przepis, znajdują się one na końcu tekstu prawnego i nie są umieszczane w żadnym artykule ustawy. Służą wprowadzaniu nowych regulacji.
Zwykle zachowują ważność niektórych artykułów przez określony czas lub do czasu opublikowania określonej zasady. Zazwyczaj deklarują ważność określonych artykułów lub przepisów przez pewien czas, ale zawsze interpretują je w sposób restrykcyjny.
Zwykle wyjaśniają, co dzieje się między publikacją tekstu prawnego a jego wejściem w życie, czyli tzw. „vacatio legis”.
Uchylenie przepisu
Umieszczono je na końcu tekstu prawnego, podobnie jak poprzednie, i służą wyjaśnieniu, które oświadczenia normatywne są uchylone i od kiedy tracą moc.