Wykres słupkowy jest dwuwymiarową reprezentacją częstości, bezwzględnej lub względnej, zmiennej ilościowej lub jakościowej, ale zawsze dyskretnej i rozłożonej w rzędach.
Innymi słowy, wykres słupkowy jest reprezentacją zmiennej dyskretnej poprzez poziome kolumny lub słupki.
W statystyce jest to przydatne narzędzie do reprezentowania zbiorów danych, w tym przypadku danych w formacie dyskretnym.
Należy pamiętać, że zmienne jakościowe lub które mają reprezentować porządek lub kategorię zawsze muszą być połączone z indeksem liczbowym większym niż 0, aby mogły pojawić się na wykresie i można było obliczyć odpowiednie statystyki .
Oto przykład wykresu słupkowego.
Należy pamiętać, że zmienna do reprezentowania musi być zmienną dyskretną, ponieważ gdyby była to zmienna ciągła, wolelibyśmy użyć wykresu liniowego. Główną cechą wykresu słupkowego jest to, że za pomocą słupków tworzone są schody. Kiedy widzimy schody na wykresie, oznacza to, że mamy do czynienia ze zmienną dyskretną.
Możemy znaleźć poziome i pionowe diagramy słupkowe. Zamiana osi ma na celu wyłącznie formę, a nie treść. Oznacza to, że wyrażenie wykresu za pomocą wierszy może być łatwiejsze do zrozumienia niż za pomocą kolumn lub odwrotnie. W zależności od rozmieszczenia osi będzie to diagram słupkowy lub kolumnowy.
Wykres kolumnowyKlawisz wykresu słupkowego
Aby łatwo i szybko zapamiętać tego typu wykres, musimy pomyśleć o macierzy. W ten sam sposób, w jaki w macierzy znajdujemy wiersze i kolumny, w tym przypadku będziemy mieli wykres dla wierszy, czyli słupków i inny wykres dla kolumn.
Biorąc pod uwagę, że istnieją wykresy słupkowe i kolumnowe, a słupki są strukturami poziomymi, możemy rozumieć kolumny jako słupki pionowe.
Zalety i wady wykresu słupkowego
Wśród zalet i wad tego schematu znajdujemy:
Korzyść
- Globalna wizja częstotliwości zmiennej dyskretnej.
- Jest to bardzo łatwy rodzaj wykresu do stworzenia. Ponadto jest bardzo przydatny do przesyłania informacji.
Niedogodności
- Za pomocą tego diagramu nie możemy przedstawić zmiennej ciągłej. W tym sensie musielibyśmy szukać innego rodzaju wykresu, takiego jak wykres liniowy.
Przykłady wykresów słupkowych
Poniższy wykres przedstawia liczbę narciarzy miesięcznie, których ośrodek narciarski Alpineski otrzymuje (A). Dzięki zastosowaniu wykresu słupkowego informacje są przekazywane znacznie lepiej niż poprzez prostą tabelę.
Zgodnie z definicją, zmienną do reprezentowania jest liczba narciarzy, którzy jeżdżą na nartach alpejskich w miesiącu (A). Ta zmienna jest zmienną ilościową, ponieważ zawiera liczby, które nie mają reprezentować porządku ani kategorii, ale raczej wyrażają częstotliwość każdej obserwacji. W tym przypadku liczba różnych narciarzy jest liczona w pierwszych miesiącach roku. Oznacza to, że w miesiącach styczeń, luty, marzec i kwiecień.
Innymi słowy, na każdy miesiąc liczona jest liczba narciarzy odwiedzających ośrodek narciarski. W lutym zarejestrowano 340 narciarzy. Narciarze są zmienną dyskretną, bo nigdy nie znajdziemy półtora narciarza, czyli 1,5 narciarza.
Zastosowanie wykresu słupkowego jest bardzo powszechne ze względu na jego prostotę i użyteczność w wielu dziedzinach, takich jak ekonomia.
Dodaj zmienne
Zakładamy, że dysponujemy również danymi dla ośrodka narciarskiego BalpineSki (B). Jeśli więc chcemy reprezentować oba stoki narciarskie, nadal możemy użyć wykresu słupkowego, ale w tym przypadku będziemy mieć dwa istotne słupki dla każdej etykiety.
Znajdujemy również wykresy słupkowe skumulowane lub nieskumulowane. Aby zapamiętać różnicę między wykresem skumulowanym a nieułożonym, możemy uciec się do myślenia książkowego. Jeśli mamy dużo książek i mało miejsca, możemy je układać w stos. Aby zaoszczędzić miejsce na wykresie, słupki możemy układać tak, jakby były książkami.